Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Είχα τόσα να σου πω μα η φωνή μου χάνετε στο σκοτάδι.
Λέξεις σκορπισμένες σε θολά τοπία,
Σε στιγμές που ξεθώριασαν κάτω από βλέμματα άδεια.

Πως θα μπορούσα να σου πω αυτά που σαν την παλίρροια
Έρχονται κα φεύγουν!
Πως θα μπορούσα να σου πω αυτά που κάθε βράδυ
Με στοιχειώνουν!

Πως θα μπορούσα να σου πω
Αυτά που έζησα μόνο μέσα σε μια ανύπαρκτη στιγμή.
Αυτά που γεννήθηκαν για να πεθάνουν σύντομα πριν καλά καλά μπουσουλίσουν..
Αυτά που έμοιαζαν με κραυγές κάποιας άλλης διαλέκτου ..σιωπηλής..

Πως …

Θα μπορούσα να σου πω πως σ ΄αγαπώ από την στιγμή που η γη
Άρχισε να γυρίζει,
Να σου πω πως σε σκέφτομαι όσο συχνά ανασαίνω.
Να σου πω
Πως
Σ΄αγαπώ
Σ΄αγαπώ
Σ΄αγαπώ….

Πως φωνάζω μεσα στη νύχτα, πως ουρλιάζω
Πως απελπίζομαι

Να σου πω πως σε Σε χρειάζομαι
Σαν οξυγόνο.











Κρίμα να μην είσαι εδω απόψε. . .

0 κίτρινα φύλλα: