Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Φρούδες ελπίδες


Φοβάμαι,
Το αύριο,
Το σήμερα,
Το τώρα.
Φοβάμαι τις αχτίδες του ήλιου που φωτίζουν την σκοτεινιά της θολής ύπαρξης μου.
Αυτά που προσμένω μα δεν έρχονται.
Αυτά που λατρεύω και χάνονται.
Φοβάμαι,
Κάθε που ξημερώνει, το φως της νέας μέρας μου θυμίζει όσα δεν έχω και ίσως
Όσα δεν βρω ποτέ.
Φοβάμαι όταν σε ψάχνω και δεν συναντώ πουθενά την ματιά σου.
Φοβάμαι την άδεια αγκαλιά μου, τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια.
Φοβάμαι την βροχή που πέφτει σπαρακτική στα παγωμένα τζάμια.
Φοβάμαι όταν είσαι εδώ και όταν δεν είσαι……..
Φοβάμαι, όσα είπαμε εχθές κι όσα δεν είπαμε.
Λόγια, υποσχέσεις, φρούδες ελπίδες.
Φοβάμαι, την ώρα που θα αντικρύσω την φιγούρα σου ξανά να απομακρύνεται.
Φοβάμαι, που ήρθες ξανά και που ξέρω…….θα φύγεις πάλι.
Φοβάμαι, που δεν τολμώ να σου πω………γιατί….γιατί γύρισες

0 κίτρινα φύλλα: