Τρίτη 20 Μαΐου 2008


Περπατώ στους δρόμους της πόλης,
Νιώθω μόνη μέσα στο πλήθος.
Μια μοναξιά που υπάρχει όχι λόγω της έλλειψης ανθρώπων,
Αλλά λόγω της διαφορετικής ποιότητας του ενός ανάμεσα
Στους άλλους.
Σε λίγο ξημερώνει…..επαφίεμαι στις αδηφάγες σκέψεις μου.
Χωρίς όρια,
με μόνη παρέα το λιγοστό πια φως του φεγγαριού.
Θα με αφήσει κι αυτό…..όπως φεύγουν όλα.
Μένεις στην άκρη του δρόμου απλά να αναπνέεις το άρωμα
Της φυγής τους.
Πόσα «γιατί» μπορούν να χωρέσουν σε μία πρόταση;
Πόσες απουσίες μπορεί να αντέξει ο χτύπος της καρδιάς;

….φυγή….δικαιολογία ή ανάγκη;

Εξαρτημένη στους απέραντους μονόδρομους της ζωής μου
Χάθηκα στα όριο της λήθης…..

26 κίτρινα φύλλα:

neoinileias είπε...

Πάντα υπάρχουν δρόμοι παλιοί και δρόμοι νέοι, η σκέψη πάντα πρέπει να ψάχνει νέους δρόμους.

Οι παλιοί δρόμοι άλλοτε είναι χρήσιμοι και άλλοτε τους αφήνουμε, απλά δεν ξαναπερνάμε.

Λόγια της πλώρης… η πλώρη στο πλοίο είναι μπροστά.

Σταλαγματιά είπε...

neoinilias,

"Λόγια της πλώρης… η πλώρη στο πλοίο είναι μπροστά."

Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι,
έχεις δίκιο!

Κάποιες φορές οι επιλογές μας είναι μονόδρομος.

Ακόμα και κύκλος,
θα γυρνάς πάντα στο σημείο εκκίνησης.

Και άλλοτε πάλι βλέπεις τα πράγματα αισιόδοξα και ατενίζεις
Τον μονόδρομο με χαμόγελο.

Έτσι είναι η ζωή…..πότε πάνω και πότε κάτω!!

Καλή σου μέρα φίλε μου!!

neoinileias είπε...

Τα πάντα είναι κύκλος, άλλοτε μικρότερος άλλοτε μεγαλύτερος.

Υπάρχει όμως, ο κυκλικός ορθολογισμός


Και ο κυκλικός ανορθολογισμός…

Σταλαγματιά είπε...

neoinilias,
Όλα είναι κύκλος ναι,
απλά κάποιες φορές στο τέλος του κύκλου δεν υπάρχει νέα αρχή.
Απλά κλείνει όπως λένε ο κύκλος …

Ανώνυμος είπε...

Αρκετές φορές αυτά που αντιλαμβανόμαστε περιορίζονται από το ενδιαφέρον την ανάγκη τις προσδοκίες.
Επίσης μερικές φορές ο άνθρωπος αναστατώνεται χωρίς ιδιαίτερο λογο και αυτό μέχρι να ανακαλύψουν ότι αυτό που θεωρούσαν πρόβλημα η κάτι άλλο ήταν πολύ διαφορετικό από την πραγματικότητα.


neoinileias@windowslive.com

Μαργαρίτα είπε...

Αναστασία μου...

Πολύ με αγγίζει ο τρόπος της
γραφής σου... μέσα απο την
μελαγχολία της μοναξιά σου όμως
πηγάζει ένας δυναμισμός!!
Πολλές αλήθειες φέρνεις στο φως..
Τη μεγαλύτερη μοναξιά τη νιώθει
κανείς όταν γύρω του υπάρχει
πλήθος κόσμου.. τότε που
η διαφορά και η αντίθεση γιγαντώνονται...

Πρέπει να συμφιλιωθούμε μαζί της
και να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα
πράγματα μέσα μας.. κάποιες φορές
μπορεί να θέλουμε κάτι αλλά να μην
είναι για το καλό μας!!

Σταλαγματιά είπε...

Καλή μου Μαργαρίτα,

Η συμφιλίωση με την μοναξιά είναι κάτι που δεν θα καταφέρω ποτέ.
Απλά την αποδέχομαι.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ως προς το γεγονός ότι κάποια πράγματα
δεν συμβαίνει και είναι για το καλό μας.
Απλά το αντιλαμβανόμαστε εκ των υστέρων.
Ενστερνίζομαι την άποψη ότι όλα έχουν ένα λόγο που γίνονται.

Να έχεις ένα όμορφο βράδυ

nikiplos είπε...

Anastasia, τα λόγια σου υποδηλώνουν πως έχεις πονάς... Ξέρεις ο πόνος είναι προσωπική υπόθεση δυστυχώς, και όταν πονάμε, νιώθουμε παράξενα που οι άλλοι είναι ευτυχισμένοι χαζοχαρούμενοι στον κόσμο τους... Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου... Ξεκινώντας από εμάς εδώ, μπορείς να απευθυνθείς στους στενούς σου φίλους να διατυπώσεις απλά τον πόνο... καμιά φορά ξαλαφρώνει... καμιά φορά όχι... καμιά φορά μπορεί να αντλήσεις δύναμη από το πιο απίθανο μέρος... Αν πονάς, δεν χάθηκες ούτε έχεις ξεχάσει... πονάς γιατί θυμάσαι... θυμάσαι τις τότε ευτυχισμένες σου στιγμές και τις θέλεις πίσω, έστω ψήγματα που σου έφυγαν τότε απαρατήρητα... Μα να ξέρεις πως θα έρθουν άλλες νέες θέλεις δεν θέλεις... Μην ξεχνάς ότι ο Θεός στέργει τους ενάρετους ανθρώπους και η αγάπη όταν αγαπάς αργά ή γρήγορα θα κατακλύσει σαν ένας άλλος ωκεανός... Κανένα εμπόδιο δεν είναι ανίκητο, απλά δεν βλέπουμε μερικές φορές τη λύση, αν και είναι μπροστά στα μάτια μας... Έτσι κάποιες σκόρπιες σκέψεις πάνω στη γραφή σου...

Τρελός του Χωριού είπε...

Μοναξιά .Η μεγαλύτερη δασκάλα της Ζωής.
Και ποτέ μου δεν ξεχνώ οτι ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ.

Τρελός του Χωριού είπε...

Μοναξιά .Η μεγαλύτερη δασκάλα της Ζωής.
Και ποτέ μου δεν ξεχνώ οτι ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ.

Σταλαγματιά είπε...

Nikiplo μου,

Συμφωνώ με τα λόγια σου
«Κανένα εμπόδιο δεν είναι ανίκητο, απλά δεν βλέπουμε μερικές φορές τη λύση, αν και είναι μπροστά στα μάτια μας»

Μου έχουν μάθει πως η ζωή έχεις χαρές και απογοητεύσεις, είναι μέσα στο
Παιχνίδι της.
Κάποιες φορές απογοητεύομαι περισσότερο από όσο αξίζει και αυτό το αντιλαμβάνομαι όταν περάσει ο απαραίτητος χρόνος.

Αυτές τις φορές τις αποτυπώνω στο χαρτί…..λόγια που λειτουργούν ως φάρμακο……κι έτσι καταφέρνω να τα προσπεράσω.
Είναι ο δικός μου τρόπος να αντιδρώ στα όσα συμβαίνουν….

Σ ευχαριστώ πολύ για όσα μου είπες!!!

Σταλαγματιά είπε...

Αγαπητέ μου τρελέ…

Όλα είναι δρόμος….όλα είναι επιλογές.
Εσύ επιλέγεις αν θα προχωρήσεις ευθεία,
αν θα στρίψεις
Ή ακόμα κι αν θα γυρίσεις πίσω.
Και η μοναξιά…για κάποιους συνοδοιπόρος!

o βασιλιάς του δάσους είπε...

xxmmm.. poli vathia noimata stin aplotita tou logou...

diakrino to skari enos lefkou eleftherou peristeriou...
pou peta anamesa se simpanta....:)))
kai me tin eleftheria stin kardia...

ta giati einai to etio...
mias arxis dimiourgias....
pou oi apantiseis oles einai stin kardia...

kai oso gia tis apousies tis kardias...apo tote pou stamatise na xtipaei... kerdise ta panta...

i figi...
einai to taksidi toy girismoy.


esi...

ena iperoxo aggeliko pnevma...


pou ta panta einai egklovismena mesa stin eleftheria tis psixis sou...

Σταλαγματιά είπε...

Βασιλιά μου πόσο δίκιο έχεις….
Οι απαντήσεις όλες είναι στην καρδιά…
Αρκεί κάποιος να ξέρει να ακούει την καρδιά του….

o βασιλιάς του δάσους είπε...

etsi einai anastasia mas...
apla..prepei prota na mathoume na siopoume...
kai na akousoume tin kardia to ti exei kai afti na mas pei...

perasa na afiso tin kalimera mou...
kai pola dasenia filia...
na eistai oloi kala...:)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Είναι αγγέλων μοναξιά η πτήση
εκεί που ανθρώπων η χωμάτινη λαλιά σιωπεί.
Όποιος μαζί σου θέλει να μιλήσει
θα πρέπει στα δυο του πόδια να σταθεί,
να τεντωθεί...

Δεν πρέπει εσύ τα φτερά σου να τα κλείσεις
και να σβηστεί η αγγελική σου η μορφή,
αν τους ανθρώπους, όπως νιώθω, έχεις αγαπήσει,
μη τους στερήσεις ενός αγγέλου την ψυχή.

Είναι μονόδρομος τούτη η μοναξιά σου
είναι αγάπης χάραγμα της μοίρας,
και δεν μπορείς από την μοίρα να κρυφτείς.
Και τον καρπό σου να κόψεις μη σε σέρνει
πάλι εκείνη θα βρεθείς ν΄ακολουθείς...

Σταλαγματιά είπε...

Καλή σου μέρα Βασιλιά μου,
Ευχαριστώ που πέρασες

Σταλαγματιά είπε...

Ανεμοσκορπίσματα,
Υπέροχοι οι στίχοι σου, απ΄τα βάθη της καρδιά μου
Ευχαριστώ.

«και δεν μπορείς από την μοίρα να κρυφτείς.
Και τον καρπό σου να κόψεις μη σε σέρνει
πάλι εκείνη θα βρεθείς ν΄ακολουθείς...»

Ποιο στίχο να ξεχωρίσω, ολόκληρο είναι μοναδικό.
Ειλικρινά μ έχεις σκλαβώσει.

Σ΄ ευχαριστώ τόσο πολύ!!

Stiliano είπε...

Καλημέρα
μήπως σκοπός μας είναι να ξεπεράσουμε τα όρια, ακόμα και της λήθης;
Μήπως λέω...

Σταλαγματιά είπε...

Stiliano,
Κάποιες φορές τα όρια της λήθης δεν
Θέλω να τα ξεπεράσω, είναι βολικό να θυμάσαι
Μόνο αυτά που εσύ θέλεις.
Άλλες πάλι επιβάλετε….

Καλώς ήρθες!!

Artanis είπε...

Καλημέρα Αναστασία μου...Ακόμα ένα όμορφο ποστ...Πολύ ωραίο το ποίημά σου...
Μετά το τέλος, υπάρχει μια καινούρια αρχή, πάντα, καλή μου...Και έρχεται η μέρα, μετά τη νύχτα...

Να είσαι καλά, να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ...
Φιλιά πολλά...

Σταλαγματιά είπε...

Artanis,
Σ ΄ευχαριστώ πολύ!!
Θα με βρεις σύμφωνη πως μετά το τέλος κάπου
Υπάρχει μια νέα αρχή.
Σαν την μέρα που έρχεται πάντα μετά την νύχτα.

Να έχεις κι εσύ ένα όμορο Σ/Κ

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Πώς ορίζεται η λήθη?

Πώς σταματάς να θυμάσαι?

Καλησπέρα Αναστασία, καλώς σε βρίσκω (και) στο "σπιτικό" σου :)

Σταλαγματιά είπε...

Αγαπητό μου τέρας,

Η λήθη είναι απέραντος δρόμος.
Δεν σταματάς ποτέ να περπατάς κ
Να θυμάσαι.
Αν είσαι τυχερός θα μάθεις απλά να
Έχεις επιλεκτική μνήμη.

Καλώς σε βρήκα στο «σπιτικό» μου.
Και θα σε ξανά περιμίνω.

DRN 06 είπε...

Πρώτη φορά επισκέπτομαι το μπλογκ σου (το βρήκα μέσω σχολίου σου στη Μαργαρίτα) και πραγματικά μου άφησε μια γεύση γλυκιάς μελαγχολίας που σε κάνει απίστευτα δημιουργική.

Σταλαγματιά είπε...

Καλώς ήρθες dreamon,
Σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια,
Θα σε περιμένω ξανά!!