Ανάγκη φυγής.
Θαρρείς και ήμουν χρόνια δεμένη πίσω από τεράστια κάγκελα αιχμαλωσίας.
Σιωπηλός κατάδικος στην απεραντοσύνη του ανεκπλήρωτου.
Να φύγω...
καβάλα σε μια μηχανή να πετάξω...
τον άνεμο να αφήσω να στάζει στην ψυχή μου ελευθερία.
Να ανοίξω τα χέρια κι εκείνη να τρέχει,
να κλείσω τα μάτια κι εκείνη να τρέχει.
Δεν με νοιάζει για που...
μόνο να τρέχει,
όπως το αίμα στις φλέβες...
να τρέχει...
ο άνεμος να μπερδεύεται στα μαλλιά μου,
ν'αγγίζει το πρόσωπο μου,
να γεμίζει το μέσα μου οξυγόνο.
Κι εκείνη να τρέχει....
Ένα στενό τζιν να κρατά σφιχτά το κορμί μου...
κι εκείνη να τρέχει...
Χωρίς αποσκευές...
χωρίς προορισμό....
χωρίς "γιατί"....
εκείνη μόνο να τρέχει...
Με τα μάτια κλειστά,
τα χέρια ανοιχτά,
Θαρρείς και ήμουν χρόνια δεμένη πίσω από τεράστια κάγκελα αιχμαλωσίας.
Σιωπηλός κατάδικος στην απεραντοσύνη του ανεκπλήρωτου.
Να φύγω...
καβάλα σε μια μηχανή να πετάξω...
τον άνεμο να αφήσω να στάζει στην ψυχή μου ελευθερία.
Να ανοίξω τα χέρια κι εκείνη να τρέχει,
να κλείσω τα μάτια κι εκείνη να τρέχει.
Δεν με νοιάζει για που...
μόνο να τρέχει,
όπως το αίμα στις φλέβες...
να τρέχει...
ο άνεμος να μπερδεύεται στα μαλλιά μου,
ν'αγγίζει το πρόσωπο μου,
να γεμίζει το μέσα μου οξυγόνο.
Κι εκείνη να τρέχει....
Ένα στενό τζιν να κρατά σφιχτά το κορμί μου...
κι εκείνη να τρέχει...
Χωρίς αποσκευές...
χωρίς προορισμό....
χωρίς "γιατί"....
εκείνη μόνο να τρέχει...
Με τα μάτια κλειστά,
τα χέρια ανοιχτά,
ένα στενό τζιν.
ο αέρας στα μαλλιά μου,
ένας απέραντος ουρανός,
ο αέρας στα μαλλιά μου,
ένας απέραντος ουρανός,
μια γαλάζια θάλασσα....
κι εκείνη να τρέχει.....
κι εκείνη να τρέχει.....
μπορώ;
50 κίτρινα φύλλα:
Η φυγή είναι χρήσιμη μόνο όταν μας εκμεταλλεύονται,όχι όμως γενικά, πιστεύω πως δεν πρέπει να απέχουμε από τα πράγματα και να περιθωριοποιούμε τα προβλήματά μας, η φυγή σ'αυτό δεν αποτελεί λύση.
Είναι τέλειο πάντως αυτό που έγραψες!
Φιλιά αγάπη μου!
Μπορείς.. σίγουρα μπορείς. Με την ψυχή σου συντροφιά, δυο όνειρα κρεμασμένα στο λαιμό και το στενό τζιν να αγκαλιάζει σφιχτά το κορμί σου, τον άνεμο να μπερδεύει τα μαλλιά σου και η μηχανή να τρέχει...
Ζηλεύω. Θέλω κι εγώ να κάνω ένα τέτοιο ταξίδι.
Καλό βράδυ.
Γράφεις πολύ όμορφα!!!
ΤΡώρα τι πρέπει και τι δεν πρέπει κανείς μας δε μπορεί να το εφαρμόζει πάντα. Η πρώτη σκέψη στη δυσκολία είναι η φυγή από το αδιέξοδο...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
μπορείς... να τρέχεις... όπως τρέχει η ζωή και κυλά ανελέητα μέσα στις φλέβες. μόνο πρόσεχε. γιατί πολύ συχνά υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε σταματήσουν. μην πιστέψεις ό,τι κι αν σου πουν. τα λένε γιατί αυτοί δεν μπορούν να τρέξουν.
φύγε....Θα τα καταφέρεις θα το δείς..απόδραση χωρίς τίποτα περριτό.μπορείς. το νιώθεις, πηγάζει απο το δυναμισμό του γραπτού..που το ζήλεψα σαν αποφασιστικά και δυναμικά ελέυθερο .Ζηλέυω να σε βλέπω πάνω στη μηχανή να ....
(Μάλλον το ξέρεις) αλλά περιέγραψες ένα κομμάτι του καλοκαιριού μου. Δύσκολο όσο κι ωραίο.
Μπορείς.. Και να το κάνεις..
Καλό βράδυ (μέχρι την επόμενη φορά).
Sdryche...
το ξέρω!!!
Θα περιμένω την επόμενη φορά...και θα σου έχω νέα από την βόλτα μου..
Να προσέχεις φαντάρε στα μπλε!!
Να φύγω..
Ποσες φορες το εχω νιωσει..
Κι αλλοτε το χα κανει, μα τωρα δεν γινεται..
Κι ομως θελω να φυγω..
Αν γίνεις πουλί και πετάξεις μακριά, τότε ας είσαι χελιδόνι ίσως την άλλη χρονιά ξαναγυρίσεις στη γνώριμη φωλιά σου.
kαλη η φυγη...αρκει να μην αφηνουμε πισω μας κατι..
πολυ ωραιο παντως αυτο που εγραψες
@ Χριστίνα μου,
Είναι φορές που θέλεις να φύγεις γιατί νιώθεις
Εγκλωβισμένος, περιορισμένος.
Να φύγεις για λίγο κι ύστερα πάλι να γυρίσεις
Για εκείνους που αγαπάς.
Η φυγή δεν διαρκεί πάντα μεγάλα διαστήματα,
Μπορεί να είναι και αυτό ακριβώς που είπα,
Μια βόλτα με μια μηχανή. Να νιώσεις τον αέρα,
Να τον ρουφήξεις !!
Καλή σου μέρα.
@ jacki μου,
Αν ήξερες πόσο πολύ το θέλω,
Υπάρχει όμως μια μικρή λεπτομέρεια ,
Δεν έχω μηχανή :))))))
Πως θα μπορούσα λοιπόν να υλοποιήσω την
Επιθυμία μου….
Αχ!! η ανάγκη μου αυτή είναι τόσο μεγάλη…
Μα λίγα στην ζωή εκπληρώνονται .
Να έχεις μια όμορφη μέρα.
@ φύρδην – μίγδην,
Σ΄ευχαριστώ πολύ, δεν ξέρω αν γράφω όμορφο,
Ξέρω πως πάνω στο χαρτί αποτυπώνω τα έντονα
Συναισθήματα μου…κι όπως βγούνε…αρκεί να με
Απαλλάξουν έστω για λίγο από την παρουσία τους.
Υπέροχο το τραγούδι και σ΄ευχαριστώ πολύ.
Την καλημέρα μου
@ μικρή μου χαρά,
Να τρέχω…πόθος ψυχής…
Ακόμη κι αν κάποιοι πάντα θα με σταματούν,
Εγώ θα τρέχω…ότι κι αν μου λένε..
Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς .
Να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη μέρα.
@ animavox,
Κάποια στιγμή θα το κάνω…θα αφήσω τον άνεμο
Να ανακατεύει τα μαλλιά μου …. να αφήνει
Το άγγιγμα του στο πρόσωπο μου.
Φορώντας το αγαπημένο μου τζιν θα απλώσω τα χέρια
Και με κλειστά μάτια θα νιώσω εκείνη να τρέχει…
Κι όπου με βγάλει….
Γλυκιά μέρα. Να έχεις…
@ Μαρία μου η φυγή είναι φωτιά,
Σιγό καίει μέσα μας ,
Σαν βουβό κλάμα…μέχρι να ξεσπάσουν οι λυγμοί….
@ Σπύρο,
Στην γνώριμη φωλιά θα γυρνάμε πάντα…
Εκεί που οι αγκαλιές είναι πάντα ανοιχτές.
Εκεί που ξέρουμε πως κάποιον εμάς περιμένει …
Καλημέρα!!
@ Παπαρούνα,
Όταν φεύγεις πάντα κάτι αφήνεις πίσω…
Εκείνο που κάποια στιγμή θα σε κάνει να γυρίσεις…
Καλή σου μέρα
Αναστασια μου τα πιο μεγαλα μου ονειρα τα εχω κανει οταν φευγω, ξαναγεμιζω τις μπαταριες μου κοιταω που ειμαι και που πηγαινω, και μετα τσουπππ ξαναερχομαι. Φιλια
Φυσικά και μπορείς...και να είσαι σίγουρη πως οι εμπειρίες σε περιμένουν, με μορφή περιπέτειας...Αρκεί να το αποφασίσεις...
Να εχεις μια όμορφη μέρα...Σε φιλώ...
Μπόρεσες ήδη anastasia και μάλιστα με τον πιο ελκυστικό τρόπο: Με το ποίημα και μέσα απ' αυτό!!!!
Εγώ το λέω
"στρίβειν δια του ονείρου..."
τουτέστιν ποιητική απόδραση,
αυτή που κάνεις
"σφιγμένος μες στους μυώνες του γαλάζιου αγέρα"
οπότε δεν έχει σημασία αν φεύγεις ή αν γυρίζεις
σημασία έχει που νοικοκυρεύεις τα κομάτια μέσα σου και
αυτό σε βεβαιώνει ότι δεν λείπεις
από τη συνεχή (έστω και απεγνωσμένη) προσπάθεια
ν' ανηφορίζεις με γνώση και με πράξη πάνω απ' τη σκλαβιά σου...
Φυσικά και μπορείς,απλά είναι άλλο πράγμα το να φύγει κανείς και άλλο το να ξε-φύγει.
Ειδικά αν αυτό που τον διώχνει ενυπάρχει μέσα του.
Ακου ένα παράδειγμα:
Εγώ έφευγα,μακριά από κάθε μορφή καταπίεσης,για μια ζωή.
Σημείωση:(είχα και μηχανή)
Μέχρι που ανακάλυψα τις αιτίες που ένιωθα δυσβάσταχτη καταπίεση (από συμπεριφορές κυρίως)
Όχι πως τώρα ρίζωσα δηλαδή...αλλά φεύγω λιγότερο.
Κάτι αντίστοιχο είπε και ο ποιητής στην Ιθάκη.
ΔΕΝ θα τους βρούμε τους Κύκλωπες στο δρόμο μας αν μέσα μας δεν του κουβανούμε.
Καλό μεσημέρι
Όσα δεν ζήσαμε….αυτά μας ανήκουν !!! Κάθε τι που μ΄άρεσε φοβόμουν πως ήταν απειλή και νόμιζα πως αν προστατευτώ απ΄τις επιθυμίες μου θα προστατεύομαι απ΄όλα. .......... Kαλησπέρα συνονόματη κοιτάμε μπροστά και ψηλά .....καλησπέρα
@ cassiel,
'Εχεις απόλυτο δίκιο, τα πιο μεγάλα όνειρα γίνονται λίγο πριν ανοίξεις την πόρτα και χαθείς.
Καλό σου απόγευμα.
@ Artanis μου,
περιμένω με αγωνία τα καλύτερα ...σε μορφή περιπέτειας.
Γλυκά φιλιά!!
@ Σ'ευχαριστώ πολύ Φαίδων,
μέσα από γραφές μπορούμε να φτάσουμε στο πιο μακρινό μας όνειρο.
Καλό σου απόγευμα
@ Τάσο,
τα κομμάτια μέσα μου παλεύω ακόμα να τα νοικοκυρέψω.
Έχω δρόμο ακόμα μπροστά μου...
Σ'ευχαριστώ για τα λόγια σου και για τα υπέροχα συνημμένα στο μήνυμα σου.
Καλό απόγευμα.
@Κωνσταντίνε,
"Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρείς, αν μέν' η σκέψις σου υψηλή..."
Σ'ευχαριστώ πολύ!!
@ Άνεμε,
....εκπαιδευμένη άριστα να μη σκέφτεται για να μη επαναστατεί....
συνονόματε θα κοιτάμε πάντα μπροστά...ότι κι αν γίνει...εμείς θα προχωράμε.
Καλό σου βράδυ!!
Πολλές φορές το έχω νιώσει...
Πολύ όμορφο Αναστασία μου πραγματικά!
Την καλησπέρα μου!
Φύγε από πρόσωπα και καταστάσεις που νιώθεις ότι σου κάνουν κακό και σε αδειάζουν...μείνε κοντά σε σημαντικούς πολύτιμους ανθρώπους που αγαπάς και αξίζουν την αγάπη σου...γίνε δυνατή για να μπορείς να επιλέγεις.
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ γλυκιά μου !!!
πως καταλαβαινω αυτη σου την αναγκη για φυγη...
καμια φορα μας ειναι απαραιτητο να φευγουμε απο ολους και απο ολα...
αν μπορεις καντο...
και χωρις μηχανη...με οτι μεσο...μονο με τα ποδια σου...αν μπορεις καντο...
σε νιωθω πολυ
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!
Την αίσθηση της ελευθερίας που αποζητάς εύχομαι να την νιώσεις περισσότερο σαν μέρος της ψυχής παρά στο σώμα.
Έχουμε ανάγκη καμιά φορά για την φυγή. Ίσως όταν μας πιέζει η ερημιά της ζωής μας, όταν "δεν μας χωράει ο τόπος" όταν δεν μας κρατάει τίποτα εδώ πιά...
Σου εύχομαι να λυτρωθείς και να γυρίσεις με το είναι σου γεμάτο καινούργιες εικόνες και συναισθήματα! :)
Τρέξε εκεί που ποθεί η καρδιά σου!
Σε φιλώ!
Πάντα είχα μια σχέση αγάπης μίσους με την φυγή, και πάντα την κρατούσα από το χέρι, σαν μοναδική μου επιλόγη. Ελπιζώ να μου επιτρέψεις να αφήσω μερικά ερωτήματα προς οποιοδήποτε επίδοξο φυγά…
Αναρωτιέμαι… πως χωράει η ζωη μέσα σε 2 βαλίτσες; Πώς διαγράφεις τις αναμνήσεις μια ζωης μέσα σε μια νύχτα; Ποια ειναί η απάντηση σε οσους μας αγάπησαν ποιο βαθειά και από την ζωη; Τέλος ειλικρινά αναρωτιέμαι… ποια είναι η δικαιολογία του φυγά, τι θα αφήσει στο στερνό του γράμμα μαζί με το αντίο;
Δεν δικάζω την φυγή, είναι και αυτή μια λύτρωση και μια ανάγκη ιερή, απλά η ζωη έχει κανόνες και όταν δεν τους ακολουθούμε καταλήγουμε να μιλάμε με φωτογραφίες. Ξέρω ότι το ατομό αυτό το αγάπησες βαθεια… το νοιώθω σε κάθε λέξη… ο πονός σου έχει πάρει μορφή και περπατάει στα σοκάκια, και οι λέξεις σου οσο και εάν θέλεις να το κρύψεις στάζουν φαρμάκι της ψυχής… σταζουν καημό, και θλίψη, που δεν μπορει να τα γράψει οποιος δεν τα εχει νοιώσει. Ξέρεις και εγώ την αγάπησα τόσο βαθειά που κάθε βράδυ πεθαινα, και τα πρωινα ξυπναγά λίγο ποιο νεκρός. Δεν ξέρω γιατί στα λέω όλα αυτά… απλά να θυμάσε ότι σε διαβάζω… εδώ και πολύ καιρό, και εισαι η εμπνευση μου σε πολλά πράγματα.
Με σεβασμό.
Χρήστος.
πρώτη φορά εδώ και δεν λέω να φύγω. έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά. μπράβο
@ καλημέρα eirini μου,
Σ΄ευχαριστώ πολύ.
Αύριο θα ξανά περάσω από το νέο πάρκο στο μέγαρο μουσικής.
Μια φορά δεν φτάνει για να το χορτάσεις έτσι δεν είναι;
Καλή σου μερα.
@ krye,
Έχω φύγει από ανθρώπους που μου έκαναν κακό,
Που ρουφούσαν όλο το οξυγόνο μου.
Και τώρα παλεύω να φύγω από την ερημιά ….
Σ΄ευχαριστώ πολύ
Καλημέρα
@ Νεραιδουλα μου Ναιδα,
Είναι φορές που το θέλω τόσο που νιώθω δεσμώτης,
Καταπιέζομαι μέσα σε τοίχοι που με περιορίζουν.
Και άλλες πάλι που αυτή η ανάγκη χαλιναγωγείται και
Συμμορφώνεται στην λογική.
Και βρίσκομαι ακόμη εδώ.
Μια γλυκιά καλημέρα για σένα
@ day-dreamer,
Ναι έχεις δίκιο, η ανάγκη είναι της ψυχής όχι
Του σώματος,
Όταν με πιέζει η ερημιά, όταν με αγκαλιάζει η μοναξιά.
Θέλω να τρέξω μακριά από όλα …..κι αυτό το μακριά μπορεί
Να είναι δίπλα!!!
Γλυκά φιλιά και σ΄ευχαριστώ
Χρήστο διάβασα όσα έγραψες αρκετές φορές για να βεβαιωθώ
Πως όλα αυτά είναι λόγια και σκέψεις δικιές μου εκφρασμένες από
Σένα.
Θαρρείς πως μ΄εχεις ακούσει να σιγοψιθυρίζω τα βράδια.
Με την φυγή φλερτάρει το μυαλό μα δεν την αγγίζει ποτέ.
Και εσύ ξέρεις τον λόγο…τον ξέρεις γιατί νιώθω πως με ξέρεις.
Μια ζωή δεν χωρά σε δυο βαλίτσες,
δεν διαγράφεις τις αναμνήσεις γιατί
Τότε θα είναι σαν να μην υπήρξες ποτέ.
Δεν υπάρχουν λόγια που θα μπορούσες να πεις σε εκείνους που θα αφήσεις πίσω,
Γίνεσαι άδικος σε εκείνους που σ΄ αγαπούν εξαιτίας εκείνων που δεν σ΄αγάπησαν.
Ποτέ.
Δεν μπορώ να φύγω ίσως γιατί ουσιαστικά δεν θέλω,
Μπορώ όμως να νιώσω πως φεύγω μέχρι να βρει η καρδιά τον τελικό προορισμό της.
Σ΄ευχαριστώ πολύ για όλα….μα πιο πολύ γιατί μιλάς εσύ για μένα.
Evlaho,
Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς.
Πέρασα και ταξίδεψα με τις εικόνες σου.
Με μάγεψαν.
Καλώς σε βρίσκω !!!
Ωρα να φύγεις... στην μηχανή ανέβα..... χωρίς αποσκευές.
Την καλημέρα μου.
Όλοι, κοπέλα μου, φευγάτοι είμαστε, μη νομίζεις.
Κυρίως αυτοί που "υπομένουν" κατάστάσεις.
Στάσιμοι ΕΚΤΟΣ, φευγάτοι ΕΝΤΟΣ.
Δεν υπάρχει χειρότερο να μένεις με μια ΑΠΟΥΣΙΑ...
Την πολύ καλημέρα μου.
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com
Και εγώ μαζί σου Αναστασία!!
Εχω απίστευτη ανάγκη όλο αυτό που περιγράφεις..
Γλυκιά καλησπέρα!
..ανάγκη και τάση φυγής πολλούς μας έχει πιάσει..με μηχανές, αεροπλάνα, οτιδήποτε..ας χαθούμε στις διαδρομές μας Αναστασία :)
@ ποντίκι,
είμαι ήδη πάνω στην μηχανή κι εκείνη τρέχει...
Καλώς ήρθες στα μέρη μου
@ Κώστα,
είπε την κατάλληλη έκφραση
Στάσιμοι ΕΚΤΟΣ, φευγάτοι ΕΝΤΟΣ.
Καλώς σε βρίσκω.
@ roadartist,
φεύγουμε λοιπόν;
Μια βόλτα στο όνειρο κι ύστερα ξανά στην ζωή μας!!
Καλό σου βράδυ.
@ ilia μου,
καταρχήν σε ρωτώ γιατί έχουμε τόσες μέρες να διαβάσουμε ανάρτηση σου;
Σε επισκέπτομαι συχνά.
Φυγή ακόμα και νοερά αρκεί να νιώσουμε έστω για λίγο πως ταξιδεύουμε.
Καλό σου βράδυ
Φυγε και μην ακολουθείς το μονοπάτι για να
πας εκεί όπου μπορεί να σε οδηγήσει. Αντίθετα, πήγαινε από εκεί
που δεν υπάρχει μονοπάτι και άφησε το χνάρι σου
δεν υπάρχει ευτυχισμένη ζωή, υπάρχουν μόνο ευτυχισμένες μέρες
απολαύσετε...ειναι λίγες ...
στην γεια σου πίνω εναν αφρώδη οίνο
σαν τον άνεμο που μπερδεύεται στα μαλλιά σου
και αγγίζει το πρόσωπο σου,
και το μεσα σου γεμίζει οξυγόνο.
Να φουσκώνουνε τα στήθη από τ αγέρι
και τα χειλη απ' την αρμύρα,
κι είναι όλα χάρμα
απο τ ουρανού το απλετο γαλάζιο
ως της θάλασσας τον μαύρο τον βυθό...
Ονειρα, πηγή ζωής κι ελπίδας...
Ταξιδευτές της αναζήτησης....
εκει ν αφήνεσαι
να δραπετεύεις
μ ενα κύμα δανεικό
στην πελαγήσια τη ζωή σου..
Την καλημέρα μου
Αρης
Μα... ήδη το έκανες, και αναρωτιέσαι αν μπορείς; :)) Σε είδα να το κάνεις μέσα από τους στίχους σου, ένιωσα τη ψυχή σου να το ζει!Οπότε, ναι, μπορείς!
Καλή εβδομάδα!
Πολλες φορές ακομη κι αν θέλουμε να τρέξουμε.. δεν μπορούμε.. ειναι σα να τρέχουμε στους εφιάλτες μας.. οσο κι αν προσπαθούμε.. πάντα στο ίδιο σημείο βρισκόμαστε..
Καλη σου μέρα..
Αν ο άνεμος στάξει στην ψυχή σου ελευθερία...
Αν γεμίσει το μέσα σου οξυγόνο...
ΜΠΟΡΕΙΣ!!!
φυσικά και μπορείς καλή μου
κι αν δεν μπορείς πάντα με το σώμα
κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε
με τα φτερά της ψυχής...
πολλές φορές τα πιο μαγικά
ταξίδια τα κάνουμε στο ίδιο μέρος!
Το ξέρεις καλά άλλωστε και
το βιώνεις, είναι κάτι που
δεν κρύβεται :)
Συνέχισε!!!!
Καλό Σ/Κ σε φιλώ***
@ αστερη,
το μονοπάτι της φυγής το έχω ήδη χαραγμένο, εκείνο που είναι μόνο δικό μου, στης ψυχής τα βάθη το έχω κρύψει.
Τις στιγμές που ο αέρες τελειώνει εγώ εκεί ξανά τον βρίσκω.
καλώς ήρθες!!
@ Καλέ μου Άρη,
εκεί θα αφήνομαι,
εκεί που τα χείλη αλμυρή γεύση θα έχουν,
εκεί που τα στήθη θα φουσκώνουν.
Θα δραπετεύω στα όνειρα ...
εκείνα που θα είναι μόνο δικά μου!!!
Καλό σ/κ να έχεις!!
@ Νικόλα μου,
μια ανάσα ζωής είναι οι στίχοι,
εκφράζουν την ένταση της στιγμής και μέσα από αυτούς ταξιδεύω και χάνομαι,
έως την στιγμή πάλι που εκείνοι θα με φέρουν πίσω.
Καλώς ήρθες ξανά φίλε!!!
@ Vagsiok,
έχεις απόλυτο δίκιο, είναι στιγμές που νιώθω πως κάνω κύκλους, φεύγω και όμως βρίσκομαι στο ίδιο σημείο.
Σαν εκείνους τους εφιάλτες που δεν φτάνεις πουθενά κι όλο τρέχεις...
Καλή σου μέρα!!
@ Αμάλθεια μου,
όταν τα "θέλω" επαναστατήσουν τότε μπορώ. Ακόμα κι αν δεν τα καταφέρω θα έχω κερδίσει εκείνο το ταξίδι!
Καλή σου μέρα.
@ Μαργαρίτα μου,
με τα φτερά της ψυχής θα ταξιδέψω,
μια ψυχή γεμάτη από την αγάπη την δική σας.
Κι αυτό μου είναι τόσο μα τόσο αρκετό....
σ΄ευχαριστώ !!
Σε φιλώ
Ελπίζω να μπορέσεις... Ξέρω απο τάσεις φυγής. Κι αν δεν φύγεις κάποιες φορές, δεν γίνεται και να επιστρέψεις ("αν δεν υπάρχει απόσταση, πως να σε πλησιάσω"). Καλώς σε βρίσκω.
Καλησπέρα σου...
φύγε μακρια και πέτα από ότι φυλακίζει το όνειρο...
υπέροχο!
@ Κυρά του φεγγαριού την απόσταση αυτήν
εγω θα την μειώσω...όσο μπορώ.
Για θα πλησιάσω....
Χαίρομαι που σε βλέπω κι εδώ.
@ Freedula,
απ'ότι φυλακίζει το όνειρο θα φύγω μακριά...
Καλώς σε βρίσκω !!
«Τα νεαρά ζευγάρια σαν αστέρια/ σ΄ ομορφαίνουν μαύρη πολιτεία/ Για μια στιγμή κρατιούνται από τα χέρια/ σκοτώνονται στην άλλη τη γωνία/ Παιδιά, και τον αντέξατε τον δύσκολο καιρό/ Δεν έχει ο έρωτας αρχή κι ο κόσμος τελειωμό/ Στο δρόμο περπατούνε αγκαλιασμένοι / κρυφομιλούνε σε κάποιο καφενείο/ κι όλοι οι νεκροί είναι πάλι αναστημένοι/ σαν γονατίζουν στο Πολυτεχνείο».
Σου αφιερώνω το παρακάτω τραγουδάκι
http://www.youtube.com/watch?v=RUI-aCqFslI
Eίναι ένα απο τα αγαπημένα μου συγκροτήματα.
Ελπίζω να σου αρέσει
Σ'ευχαριστώ παιδί της πλατείας,
κινούμε ήδη στον ρυθμό του
Δημοσίευση σχολίου