Εκείνη η στιγμή!!

Και ήρθε τελικά η στιγμή……..εκείνη που έτρεμα,

Εκείνη που όλα μαρτυρούσαν τον βασανιστικό ερχομό της.

Το ξέρω πως θα πονέσω,

πως βράδια ατέλειωτα θα αναζητώ ξανά Την μορφή σου μέσα στο σκοτάδι.

Την ζεστή αναπνοή σου μέσα στην παγωνιά της απουσίας σου.

Μάταια η ματιά μου θα αναζητά το τρυφερό βλέμμα σου.

Όχι δεν σου ζητώ εξηγήσεις ξέρω το μερίδιο που μου αναλογεί.

Δεν σου ζητώ να μείνεις,

δεν είναι δίκαιο.

Έχω χάσει από καιρό το δικαίωμα να σε κατέχω.

Φύγε,

Είσαι ελεύθερος να φύγεις ……….μην κοιτάξεις πίσω,

ούτε λεπτό Μην γυρίσεις το βλέμμα.

Δεν θέλω να με δεις που κλαίω,

Δεν θέλω να δεις πως δεν έχω τίποτε πια να χάσω αφού όλα όσα Είχα είσαι εσύ.

Δεν θέλω να με δεις να σκορπίζω σε κομμάτια,

Δεν αντέχω να διαβάσεις την απελπισία στα μάτια μου.

Ήμουν πάντα αυτή που έφευγε γιατί δεν άντεχα να σε δω να φεύγεις εσύ.

Και τώρα είμαι εδώ μέσα στο άδειο δωμάτιο

…….άδειο από σένα μα γεμάτο Με σένα……..

Αντίο για πάντα………μην γυρίσεις……..

σε παρακαλώ μην γυρίσεις ξανά…..ποτέ Ξανά.

Δεν έχω άλλη αντοχή,

δεν έχω άλλα δάκρυα……….. Τρέμουν τα χέρια μου……….

η ανάγκη μου να σου μιλήσω θεριεύει μέσα μου,

Μα η αντοχή μου λιγοστεύει στο πρώτο άγγιγμα.

Θα μετανιώνω κάθε μέρα που δεν μπόρεσα να σε κρατήσω,

που δεν σου είπα ποτέ Πως είσαι η αρχή και το τέλος,

η ανάσα μου,

η πνοή μου,

πως είσαι ότι πάντοτε ήθελα και ότι δεν τόλμησα ποτέ να ζητήσω.

Θα μετανιώνω κάθε λεπτό που δεν κατάλαβες τίποτα από όλα αυτά.

Γιατί δεν σ΄αφησα εγώ.

Σ΄αγαπώ……..ζωή μου…..να προσέχεις…….