Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008


Μοιάζουμε με δραπέτες,
Δραπετεύουμε από τη ζωή, από την ελπίδα, το αύριο.
Φοράμε μάσκα,
Ηθοποιοί, υποκριτές.
Χαμογελάμε άτονα, αγαπάμε βέβηλα.
Ζητάμε αδηφάγα.
Λαθρεπιβάτες
στη φυγή.
Φυγή……..
Ότι απέμεινε να προσμένουμε ένα κομμάτι ουρανού,
Ότι απέμεινε να κοιτάμε ένα κομμάτι θάλασσας.
Μικρές βαρκούλες στην τρικυμία του αναπότρεπτου.
«Φοβάμαι» σου έλεγα,
«Δεν είναι γενναίος αυτός που δεν φοβάται», μου έλεγες.
Τώρα που ξημέρωσαν οι φόβοι μου μοιάζουμε φτωχοί λαθρεπιβάτες
Στις φτερούγες των πουλιών.
«Λυπάμαι» σου έλεγα.
«Δεν συγχωρείται αυτός που δεν λυπάται» μου έλεγες.
Κοιτάζω την απεραντοσύνη του αύριο
και θυμάμαι…….
Εσύ το φως και το σκοτάδι,
Εσύ το χθες, το σήμερα, το αύριο.
Εσύ ότι ονειρεύτηκα και ότι δεν τόλμησα να ονειρευτώ.

40 κίτρινα φύλλα:

day-dreamer είπε...

"Κοιτάζω την απεραντοσύνη του αύριο και θυμάμαι……."

Και η μνήμη σε τέτοιες περιπτώσεις απέραντη είναι... σαν το αύριο!


"Εσύ ότι ονειρεύτηκα και ότι δεν τόλμησα να ονειρευτώ."

Συχνά η ζωή, φέρνει στο δρόμο μας αυτά που δεν αγγίξαμε ούτε με τα όνειρα μας... Και πιστεύαμε οτι είμασταν τόσο κοντά!

Υπέροχο :)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Πολύ όμορφο το άτιτλό σου...
Να θυμάσαι, εσύ είσαι όλα μαζί και το τίποτα... Το αύριο δεν μας ανήκει, ποτέ δεν μας άνηκε... Μόνο τα αύριο που συναντάμε στο Τώρα, είναι δικά μας.
Η ζωή πάνω από όλα είναι τρόπος, κι επειδή συμβαίνει Τώρα, όσο ανασαίνουμε, όλα μπορούν να γίνουν. Αρκεί να καταλάβουμε τούτο. Το μόνο που είχαμε ή έχουμε, είναι τούτο. Αυτό που είμαστε.
Καληνύχτα!

Aristodimos είπε...

Σεργιάνισε λοιπόν το όνειρο
με το βλέμμα σου καθάριο
σαν το φως της χρυσαυγής
διάφανο σαν γάργαρο νερό πηγης.

Τρέχα να προλάβεις ,
το χτες, το σημερα, το αυριο,
γιατί βγαίνει ο ήλιος
κι οι σκιές κάνουνε χαρές

Καλή σου εβδομάδα

Αρης

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Εγώ ότι ονειρεύτηκα,

αστέρι το 'χα κάνει...!

Μα είναι ψηλά ο ουρανός

και η καρδιά δε φτάνει...!

Σταλαγματιά είπε...

Day-dreamer,
Η μνήμη μοιάζει με ωκεανό.
Είναι απέραντη που νομίζεις πως δεν έχει τέλος.
Άλλοτε είναι ήρεμη και άλλοτε τρικυμιώδης.
Μπερδεύονται όλα σαν κουβάρι, όσα θέλεις
Και όσα δεν θέλεις να θυμάσαι.
Που η αρχή και ποιο το τέλος.

Και τα όνειρα …φτερά για να πετάμε, ακόμα κι
Αν δεν τα΄αγγίξουμε ποτέ.
Αρκεί που υπάρχει ο άνεμος τους στην ζωή μας.

Καλώς ήρθες!!!!


Ανεμοσκορπίσματα,
Το αύριο δεν μας ανήκει, κατέχουμε όμως την ιδέα του.
Την ελπίδα που γεννά μέσα μας.
Το τώρα θα ΄ταν απλά χρόνος χωρίς την ανάγκη του αύριο.

Καλή σου μέρα!!!


Aristodime,
Στα όνειρα μόνο με καθάριο βλέμμα πρέπει
Να σεργιανάμε.
Ν αγγίζουμε την κάθε τους πτυχή.
Να το ζούμε ολοκληρωτικά έστω και νοερά.
Γιατί αυτό που έχει σημασία στην ζωή είναι
Η όρεξη να ζήσεις, ν΄αγαπήσεις, να ονειρευτής.

Καλή εβδομάδα και σε σένα.


Τέρας της αμάθειας,
Τα αστέρια είναι εκεί ψιλά να φωτίζουν
Το δρόμο μας.
Να τ΄ακολουθούμε.
Κ αν η καρδιά δεν φτάνει μπορεί να φτάσει
Η ψυχή!!!

? είπε...

πολύ όμορφο..

Artanis είπε...

Πανέμορφο Αναστασία μου...Πραγματικά πολύ όμορφο...
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ...
Φιλιά πολλά....

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

"Χαμογελάμε άτονα, αγαπάμε βέβηλα, ζητάμε αδηφάγα. Λαθρεπιβάτες στη φυγή..."

Λίγο αφού κοιμηθείς, λίγο πριν ξυπνήσεις θα έχω περάσει από εκεί. Κάτω από την χαραμάδα της πόρτας θα σου έχω αφήσει έναν φάκελο. Ένα εισητήριο θα βρεις, νόμιμος επιβάτης, σε περιμένω -όχι στο πλοίο της γραμμής. Βλέπεις Αναστασία μου; Σου 'χω φυλάξει μια θέση, θέλω να δω τι χρώμα παίρνει το χαμόγελό σου αν τονιστεί...
Ο προορισμός είναι μυστικός, να μαντέψεις μπορείς μονάχα.
Άντε μην αργείς... πέσε να κοιμηθείς για να περάσω!

Μαργαρίτα είπε...

«Δεν είναι γενναίος αυτός που δεν φοβάται»,
Όλοι Αναστασία μου φοβόμαστε το αύριο.. αβέβαιο, απέραντο όπως λές.. όμως η αλήθεια κρύβεται μέσα μας.. αν είμαστε εμείς αληθινοι τότε όλα χρώμα αποκτούν.. κοίμησε τους φόβους σου και ξύπνησε την ελπίδα!! Άγρυπνος φρουρός, συνοδοιπόρος στη ζωή.. το ουράνιο τόξο της ψυχής μας.. αυτό που πάντα μετά από κάθε βροχή μας περιλούζει!!!

Καληνύχτα Αναστασία μου***

Σταλαγματιά είπε...

Νίκο μου σ΄ευχαριστώ πολύ,
Καλό σου βράδυ.

Artanis,
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Τα φιλιά μου για ένα όμορφο βράδυ.

Κοπέλα με το καναρινί φόρεμα,
Θα περιμένω εκείνο το εισιτήριο
Κάθε βράδυ και κάθε πρωί.
Όποιος κι αν είναι ο προορισμό,
Μου αρκεί το ταξίδι…
Καλό σου βράδυ!!!

Σταλαγματιά είπε...

Καλή μου Μαργαρίτα,
Ο φόβος συνοδοιπόρος της ζωής μας ναι,
Ίσως για να μας θυμίζει πως υπάρχουμε.
Και η αλήθεια φως στο σκοτάδι, η παραδοχή
Του φόβου, επίγνωση.
Θα προσμένω πάντα το ουράνιο τόξο μετά την βροχή!!

Καλό σου βράδυ!!!

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Άσχημα συναισθήματα ο φόβος και η λύπη..Παραλύουν.
Καλησπέρα,πρώτη φορά περνώ απο δώ και μου αρέσουν πολύ όσα διάβασα.Συγχαρητήρια.

Σταλαγματιά είπε...

Νίκο,
Καλημέρα και καλώς ήρθες!!
Ο φόβος και η λύπη μουδιάζουν τα βήματα μας.
Μας κάνουν άβουλους.
Ας μάθουμε να ορίζουμε εμείς αυτά τα συναισθήματα
Κι όχι εκείνα εμάς.

Artanis είπε...

Καλησπέρα Αναστασία, σου αφήνω και μια πρόσκληση για παιχνίδι...
Καλό σου απόγευμα...

Aristodimos είπε...

Μια καλημέρα πέρασα να πω γιατί δραπετεύω κι εγώ...

Να περνάς καλα

Αρης

ζαφορα είπε...

Λαθρεπιβάτες στον κόσμο του ονείρου,
μέχρι η πραγματικότητα ,
να στηθεί εμπρός μας.
Τότε θα βρεθούμε συνοδοιπόροι,
σε δρόμους που η μοίρα μας χάραξε…!

Καλό απόγευμα

Σταλαγματιά είπε...

Artanis,
Ευχαριστώ για την πρόσκληση,
Προσπαθώ να σκαρώσω εδώ και καιρό
Στιχάκια με αυτές τις λέξεις μα πάντα
Καταλήγω στο μηδέν.
Θα το παλέψω όμως.


Άρη,
Καλή σου μέρα,
Δραπέτης κι εσύ όπως όλοι μας έτσι;
Να περάσεις καλά !!!


Ζαφορά,
Στον κόσμο του ονείρου εύχομαι
Να έχω πάντα εισιτήριο γιατί
Χωρίς αυτό θα ήταν άδεια η ζωή μας!

Τα φιλιά μου

diage είπε...

πριν καιρό καθώς περπατούσα στο δάσος αντίκρισα το παρελθόν να φλερτάρει με το μέλλον.Μαγεία μου είπαν ότι λέγεται.Ποτέ δεν τους πίστεψα.

Σταλαγματιά είπε...

diage,
η ζωή είναι στιγμές,
είναι το χθες, το σήμερα, το αύριο.
Είναι δρόμος που βαδίζουμε από το χθες να αγγίξουμε το αύριο.
Είναι άστρα που ακολουθούμε,
μαγεμένοι,
βηματισμοί που αφήνουν τα χνάρια τους στης ψυχής το βελούδο...

Νίνα είπε...

μην βλεπεις τον εαυτο σου σαν δραπετη..πρωταγωνιστρια εισαι...! :)

Artanis είπε...

Κοπέλα μου μην αγχώνεσαι...Ένα παιχνιδάκι είναι, για την πλάκα το παίζουμε...Για διασκέδαση...
Να έχεις ένα όμορφο τριήμερο, φιλιά πολλά...

nikiplos είπε...

Καλημέρα… ότι και να ναι, ένα κομμάτι ουρανού και ένα κομμάτι θάλασσας είναι ότι καλύτερο μπορούμε να έχουμε για να αντικρίζουμε… κι από εκεί να φτερουγίζει η ψυχή μας και να ταξιδεύει ο νους μας. Και η καρδιά μας ξέρεις από εκεί δραπετεύει… και ψάχνει να βρει τα αγαπημένα πρόσωπα στο χλωμό φως του φεγγαριού και των αστεριών… Παλιότερα στην Αθήνα τις νύχτες πήγαινα βόλτα στους δρόμους για να βρω κάποιο ξέφωτο από το δάσος των πολυκατοικιών για να δω ουρανό… Ή έβγαινα στον ακάλυπτο κάπνιζα το τσιμπούκι μου κι αφουγκραζόμουν τους ανθρώπους που τελείωναν την ημερήσια τους ρουτίνα και προσπαθούσαν να σβήσουν τις σκέψεις τους στα χλωμά φώτα των τηλεοράσεων… και ένα ζευγάρι που τσακωνόταν απέναντι κάθε βράδυ ίδια ώρα και βρίζονταν και έσπαγαν τα πάντα… μα έτσι είμαστε οι άνθρωποι όπως σωστά το είπες… λαθρεπιβάτες…

Ονειροφερμένος είπε...

Αποτυχημένοι δραπέτες.. χαμηλά τα κάγκελα της φυλακής μα μικρό το κουράγιο μας για άλματα ζωής..
κι αφού το όνειρο γνωρίζει που εδρεύει.. κράτα το σφιχτά..

Σταλαγματιά είπε...

nikiploe μου,
πάντα θα ψάχνουμε μια γωνιά να δραπετεύσουμε.
Να γίνει η δική μας γωνιά.
Από εκεί να ατενίζουμε το κομμάτι του ουρανού και της θάλασσας που μας αναλογεί.
Να απλώνουμε τα όνειρα μας να τα μοιραζόμαστε με το απέραντο γαλάζιο.
Θα 'μαστε πάντα δραπέτες έστω κ για δευτερόλεπτα!!!

Σταλαγματιά είπε...

ονειροφερμένε,
μ'αρέσει που πάντα μέσα στην μελαγχολία σου αφήνεις μια ακτίδα φωτός να ξεπροβάλλει.

"κι αφού το όνειρο γνωρίζει που εδρεύει.. κράτα το σφιχτά.."

...κι εσύ!!!

Σταλαγματιά είπε...

Καλώς σε βρήκα Νίνα,
μικροί πρωταγωνιστές είμαστε όλοι !!!

Τρελός του Χωριού είπε...

Φυγή
Φόβος
Λύπη
Θύμηση
Τα τέσσερα στάδια όλων των ανθρωπίνων σχέσεων .
.
Ροή .
Το όνειρο της Ζωής για εμάς. Kai den prepei na ksef;igoume apo to oneiro tis
:)))

VagSiok είπε...

"Φοράμε μάσκα,
Ηθοποιοί, υποκριτές."
Θα συμφωνήσω απόλυτα..

Σταλαγματιά είπε...

Αγαπημένε μου τρελέ,
αν χάσουμε το όνειρο της ζωής θα πάψουμε ν' αναπνέουμε.
Όλο το νόημα είναι κρυμμένο εκεί....
στο όνειρο!!

Σταλαγματιά είπε...

vagsiok,
όταν καταφέρουμε να αποποιηθούμε αυτήν την μάσκα οι ανθρώπινες σχέσεις θα πάψουν να έχουν πικρό τέλος.
Εκεί όμως είναι και το κλειδί για την ευτυχία.
Αξίζει να το βρεις!

Μαρια Νικολαου είπε...

Bρήκα κομματια μου εδω μεσα..

Σταλαγματιά είπε...

Καλώς ήρθες Μαρία!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δραπέτες που στο φως μάθαν να τρέχουν
να σβήνονται σε χαρτί άσπρο, ελπίδες,
με φτερά τα πόδια να χορεύουν
τραγούδια που ποτέ σου συ δεν είπες...

Λαθρεπιβάτης η αγάπη στο οχημά σου
ντροπιασμένη κρύβεται σε όμορφο καπό.
Στο πίσω κάθισμα το ψέμα αναπαυμένο
σου χαιδεύει τα αυτιά και το μιαλό.

Και συ χωρίς μπροστά σου να κοιτάς γκαζώνεις
και προσπερνάς όλα όσα σε πονούν.
Στον άνεμος μοιάζει να σκορπίζεις, μα ματώνεις.
Κι οι άσφαλτοι πάντα σε θάλασσα οδηγούν..

Είναι ο βυθός ή το γαλάζιο το σημάδι;
Στροφή και ξεκινάς για πόλη άλλη..
Ίσως μια μέρα το ταξίδι δεν τελειώσει.
Ίσια στο φως ο δρόμος που θα βρεις...

Μα πιο πολύ από τα φώτα είναι η νύχτα.
Πιο πολύ από τις σκέψεις η σιωπή.
Ένοχη η αγάπη σε καταδικάζει
μαζί της να εξετίσεις την ποινή.


Το τώρα είναι όσα αύριο περιμένουμε, απόλυτα συνεπείς στο ραντεβού τους. Είναι ότι μας ανήκει... Ο χρόνος στον οποίο αποκτάνε υπόσταση τα αύριο... Το Τώρα, είναι μαγικό. Είναι η ζωή που μας συναίβει και μας συμβαίνει... Το αύριο.. ίσως και να μην έρθει ποτέ... καλησπέρα!

Σταλαγματιά είπε...

Λατρεμένος ο κάθε στίχος….
Μα τα μάτια κόλλησαν σε αυτόν :
«Λαθρεπιβάτης η αγάπη στο οχημά σου»

Σ΄ευχαριστώ πολύ!!!

Τυλιγμένη με τον μανδύα του «τώρα»
Ανασαίνω το άρωμα του «αύριο».
Με την ελπίδα πάντα στην καρδιά!!!!!

Καλό απόγευμα Νικόλα

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καληνύχτα!

Σταλαγματιά είπε...

Καλό βράδυ Νικόλα!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Πολύ καλό Αναστασία μου. Ο καθένας μας βρίσκει και κάτι δικό του μέσα στο ποίημα!

Σταλαγματιά είπε...

Φαίδων Θεοφίλου,
Καλώς σε βρίσκω πάλι και στο δικό μου καφενείο.
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Καλή σου μέρα.

DRN 06 είπε...

Τέλειο. Πολύ όμορφο το κείμενο σου. Μου αρέσει πολύ που χρησιμοποίησες έννοιες εντελώς ετερόκλητες για να περιγράψεις... αλήθειες!

Σταλαγματιά είπε...

Σ ευχαριστώ πολύ dreamon,
Η αλήθεια είναι το πιο δύσβατο μονοπάτι.
Ευτυχισμένοι εκείνοι που κατάφεραν να φτάσουν
Στην αντίπερα όχθη!