Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Παίζω και μιλώ!!





Είμαι εδώ και ήρθε η σειρά μου να παίξω με την αλήθεια!!
Θα σας ταξιδέψω λοιπόν στις αλήθειες μου με συνοδοιπόρο την μοναδική φωνή του Π. Θαλασσινού σε ένα αγαπημένο κομμάτι.
Ξεκινάμε λοιπόν
;
Δύο παιχνίδια λοιπόν με αλήθειες και με αισθήματα!!
Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου
lockheart
artanis
chrisa
sdryche
sideras
Αν έχω ξεχάσει κάποιον ζητώ συγνώμη,
που με προσκάλεσαν στα παιχνίδια αυτά.

Θα ξεκινήσω λοιπόν με το πρώτο

Ποίημα- Ρητό - Πίνακας

Τους κανόνες νομίζω τους ξέρουμε όλοι,
επιλέγουμε ένα ποίημα ή ένα ρητό και έναν πίνακα που επηρέασαν την ζωή μας.

Θα ξεκινήσω επιλέγοντας τους στίχους εκείνους που χάραξαν πορεία στην ψυχή μου. Φυσικά από τον αγαπημένο μου Τάσο Λειβαδίτη.




Μεγάλα γεγονότα που χάθηκαν μες στην συντομία των ημερών,
Σκέψεις υπέροχες που αρκέστηκαν στα δάκρυα,
Και τις νύχτες η πικρή ανάμνηση εκείνων που σε
πρόδωσαν

Ώσπου άρχισε να βρέχει
Και οι στάλες πάνω στα τζάμια

διαγράφονταν δυσανάγνωστες.


Η σχέση μου με την τέχνη της ζωγραφικής δεν είναι η καλύτερη,
γιαυτό και δυσκολεύτηκα να επιλέξω κάποιον πίνακα.
Ξεχώρισα όμως αυτό το γνωστό δημιούργημα
του Λεονάρντο Ντα Βίντσι,
Μόνα Λίζα, γνωστό ως Τζοκόντα.
Το επέλεξα γιατί είναι από τα πλέον πολυσυζητημένα πορτρέτα
που όταν το αντίκρισα από κοντά με απογοήτευσε.
Περίμενα ένα μεγαλύτερο σε μέγεθος πίνακα
αυτό όμως που αντίκρισα δεν είχε καμία σχέση με ότι περίμενα να δω.
Δεν ξέρω ποια είναι η δική σας άποψη,
θα περιμένω να την "ακούσω".



Θα επιλέξω ένα απόφθεγμα που το σιγοψυθηρίζω στον εαυτό μου συχνά.

Image Hosted by Upload to World - Free Upload

«Μην αφήνεις τα συναισθήματα να σε κατακλύζουν,
Θεώρησε τα επιλογές»


Παιχνίδι νούμερο δύο

6+1 αλήθειες
οι δικές μου αλήθειες!!

1) Κάθε που βρέχει με πιάνει μια περίεργη μελαγχολία,
σαν ένα βάρος να κάθεται στο στήθος μου.
2) Εκνευρίζομαι αφάνταστα όταν αναγκάζομαι να πω δύο φορές το ίδιο πράγμα γιατί ο συνομιλητής μου δεν το άκουσε ή ήταν αφηρημένος ή δεν ξέρω τι άλλο.
3) Το μεγάλο μου πάθος είναι τα αρώματα, δεν θυμάμαι καν πόσα έχω, αλλά η αδυναμία μου είναι σε ένα!!!
4) Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έχω μακριά μαλλιά και δεν θα τα έκοβα για κανέναν λόγο.
5) Αγαπημένη μου ταινία είναι το Ημερολόγιο, δεν θυμάμαι πια πόσες φορές την έχω δει.
6) Κάθε πρωί το ξυπνητήρι μου με ξυπνά με το τραγούδι του Καζούλη "Αν ήσουν άγγελος"
7) Απεχθάνομαι τα φασολάκια απαπα

σας ευχαριστώ όλους για τον χρόνο που μου διαθέσατε.
Καλώ όποιον θέλει να συμμετάσχει στα παιχνίδια αυτά.
Ξέρω πως οι περισσότεροι το έχετε ήδη κάνει γιαυτό δεν θα επιλέξω κάποιον συγκεκριμένα.
Σας φιλώ γλυκά όλους.
καληνύχτα!!










61 κίτρινα φύλλα:

Sideras είπε...

Αισθησιακή μου ,στη 1 αλήθεια σου , αντί μελαγχολία με πιάνει υπνηλία μερικές φορές ,ακόμα και στην δουλειά. Όσο για την 2 ,όχι μόνο θα εκνευριζόσουν αλλά μπορεί και να με έσπαγες στο ξύλο. Μερικές φορές ονειροπόλο και απλά βλέπω χαζά τον συνομιλητή μου. Απαντώ μονολεχτικά, με ένα ναι και ένα όχι. Αλλά για να ακούσω κάποια, πρέπει να μην έχει μακριά όμορφα μαλλιά και να μην φορά ένα αισθησιακό άρωμα. Επίσης να μην καθρεφτίζουν τα μάτια της μια γλυκιά ψυχή.

Σιδερένια καλημέρα σου .Και σε ευχαριστώ που δεχτικές την πρόσκληση μου και έπαιξες στο παιχνίδι των 7 αληθειών.

Σπύρος Μπένος είπε...

Αφιερωμένο έτσι απλά.

Άφησα τ' όνειρό μου να αγγίξεις
και του έρωτα τη δίψα να γευτείς.
Άφησα τη καρδιά μου να ανοίξεις
μήπως εκεί μπορείς να ζεσταθείς.

Άφησα το δάκρυ να χαϊδέψεις
και αγκαλιά, τον πόνο σου να πεις.
Άφησα τα μάτια μου να βρέξεις
μήπως διψάσεις κάποτε και πιεις.

Άφησα τη σκέψη μου να κλέψεις
και στο μυαλό μου σ’ έβαλα να ζεις.
Άφησα στη ψυχή μου να χωρέσεις
μήπως εκεί θελήσεις να κρυφτείς.

Μ’ αν κουραστείς, μη βιαστείς
και αντίο εύκολα να πεις
άδικο θα ‘ναι πριν χαθείς
ανάμνηση να γίνεις.

Μαρια Νικολαου είπε...

Δεν θα συμφωνήσω στο πρώτο που για μενα συμβαινει ακριβως το αντιθετο.
Αναστεναγμος και ευτυχια καθε που ολα ειναι γκριζα και σκοτεινα και βρεχει.
Στο δευτερο ειμαστε ιδιες
Στο τρίτο επισης ταιριαζουμε παααααααααααρα πολυ
Ε αυτα ειναι και τα βασικα που προσεξα που μου κανουν που λενε

ΜΙα χαρα ολα
καλημερουδια

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ονειρικά όμορφη ανάρτηση!
Χαίρομαι που έμαθα λίγα περισσότερα πράγματα για σένα!

Καλημέρα!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

αναστασια μου γλυκια...
πολυ ομορφη η αναρτηση σου και το κοματι που επελεξες να την συντροφευει...
τασος λειβαδιτης παντα αγαπημενος,το ημερολογιο απλα υπεροχη ταινια που κι εγω δεν ξερω ποσες φορες την εχω δει...
αφηνω ενα νεραιδενιο φιλι στο παιχνιδι σου!

VagSiok είπε...

Πολύ ομορφα και τα δυο παιχνίδια..
(το δευτερο το έπαιξα πρόσφατα, το πρωτο δε το είχα ξανασυναντήσει)..

1.Ο Λειβαδίτης ειναι ο αγαπημένος σου.. μα αλλου συγγραφεα το βιβλίο διαλεξες για τιτλο του blog σου.. :-Ρ
2.Εμενα δεν μου πολυαρεσουν τα πολυδιαφημισμένα έργα, νομιζω υπαρχουν πολύ πιο αξιολογα απο τη μονα Λιζα..
3.Πολυ ωραιο τα αποφθεγμα.. μου αρεσει και το κρατάω..
4.Όσο για τις αλήθειες σου.. με την 1 (παλι καλα που δε ζεις στο λονδίνο) και (ειδικά) την 2 θα συμφωνήσω απόλυτα.. το 3, κατ' εμε, εκτος απο αλήθεια ειναι και τρομερό ατου..

Καλημέρες..

ΥΓ:Ενημερωτικα, για πες μας, ποιο ειναι το εκλεκτό σου άρωμα;

Σταλαγματιά είπε...

Καλέ μου sidera,
Για σένα θα έκανα μια εξαίρεση και ίσως να έβρισκα τον τρόπο να σε κάνω να με ακούς και να με προσέχεις από την πρώτη στιγμή.

Σταλαγματιά είπε...

Σπύρο Μπένο,

Την καρδιά σου αγγίζω δειλά,
Πως θα μπορούσα στον ίσκιο της να γύρω;
Τη σκέψη ζητώ,
Στα όνειρα σου με φόβο ακροβατώ.
Σου χαρίζω μια λάμψη απ΄την στιγμή αυτή
της σιωπηλής φυγής.
Σου χαρίζω μια ανάσα,
την τελευταία στάλα
της σιγανής βροχής.
Κοίταξε με απόψε
Χαμογελώ και κλαίω,
Στα χέρια σου γέρνω ξανά!!!

Σταλαγματιά είπε...

Γλυκιά μου Μαρία,
Όταν θα αρχίσει πάλι να βρέχει εσένα θα ζητήσω,
Να κλέψω λίγη από την διάθεση σου!!!
Καλή σου μέρα

Σταλαγματιά είπε...

Καλέ μου Νικόλα,
Χαίρομαι κι εγώ που είσαι εδώ και με μαθαίνεις !!

Καλημέρα

Σταλαγματιά είπε...

Νεράιδα μου Ναϊάδα,
Σ’ ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα σου
Και σε φιλώ γλυκά γλυκά

Σταλαγματιά είπε...

Vagsiok,

Ναι έχεις δίκιο άλλου συγγραφέα τον τίτλο διάλεξα.
Μάλλον γιατί ζήλεψα την αλμύρα του…

Για την περιβόητη Τζοκόντα θα συμφωνήσω μαζί σου
Κι εμένα με απογοήτευσε.

Ενημερωτικά λοιπόν το αγαπημένο μου άρωμα είναι από τον οίκο
Givenchy και λέγεται organza.

http://www.forumdesforums.com/modules/news/article.php?storyid=9089

Να έχεις μια γλυκιά μέρα!!

SDRyche είπε...

Πολύ όμορφα. Μας έδωσες "εικόνες" σε κάποιες "σκέψεις"..
Αλλά κόλλησα με το απόφθεγμα. Ακόμη δεν ξέρω αν και πώς μπορεί να γίνει αυτό.
Την αληθινή καλησπέρα μου.

Leviathan είπε...

sto 5 ennoeis to The Notebook etsi?poli poli kali tainia!!!kalo apogeuma!!filia!

Σταλαγματιά είπε...

Sdryche,
Χαίρομαι που κάποιες «σκέψεις» πήρανε μορφή!!!
Όσο για το απόφθεγμα,
Δεν έχω βρει ακόμα τον τρόπο που θα μπορούσε να
Το υλοποιήσει στη σκέψη μου.
Ίσως καταφέρω κάποτε να επιλέγω εκείνα που θα με πονούν λιγότερο.
Αλλά πάλι δεν ξέρω αν θα είχαν την ίδια αξία.
Ότι αξίζει πονάει δεν λένε;

Σταλαγματιά είπε...

Leviathan,
Ναι αυτήν εννοώ,
Κάθε φορά που την βλέπω μοιάζει να είναι πρώτη.
Ίσως γιατί ξέρω πως αυτά τα τόσο δυνατά και αληθινά αισθήματα
δύσκολα θα τα βρω ……και αυτό με θλίβει !!

"ζαχαρούλα.." είπε...

«Μην αφήνεις τα συναισθήματα να σε κατακλύζουν,
Θεώρησε τα επιλογές»


είμαι πολύ χαρούμενη που μου έδωσες την ευκαιρία να διαβάσω το παραπάνω απόφθεγμα!!!!

σε ευχαριστώ!! καλημέρα!!!!!!!!!!

Artanis είπε...

Χα,χα,χα,γέλασα πολύ με τα φασολάκια...Όλατα υπόλοιπα τα καταλαβαίνω,και περισσότερο ακόμα,την λεπτομέρεια των μακριών μαλλιών...
Χαίρομαι που αποδέχτηκες την προσκληση και έπαιξες το παιχνίδι...
Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ,φιλιά...

kat. είπε...

το πιο κουλό από όλα που μου συμβαίνει, ξέρεις ποιο είναι;
πάντα μισούσα τα φασολάκια.. μιλάμε για μίσος. δεν άντεχα να τα βλέπω ούτε στην σακούλα της λαικής.
και τον τελευταίο χρόνο με έχει πιάσει κάτι διαφορετικό.. θέλω να τρώω τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα φασολάκια.
πως το εξηγείς αυτό;;
!!

faraona είπε...

Eιναι ομορφη η αναρτηση σου Αναστασια και δειχνει πολλα απο τα στοιχεια το χαρακτηρα σου.
Μικρο τρυφερο κοριτσι εισαι...αυτο εισαι .Χαχαχα!!!
Σαν μαμα μιλαω ε?Ειναι που εχω κορη στην ηλικια σου.

φιλια πολλα γλυκια μου

Σταλαγματιά είπε...

Ζαχαρούλα μου,
χαίρομαι που βρήκες ενδιαφέρον το απόφθεγμα αυτό που προσπαθώ χρόνια τώρα να κάνω τρόπο ζωής!!
Σ'ευχαριστώ για το πέρασμα σου
καλώς σε βρήκα!

Σταλαγματιά είπε...

Artanis μου,
αυτά τα φασολάκια με βασανίζουν τόσο!!!
Μόνο που τα βλέπω θολώνει από απελπισία το μάτι μου. ;))
Καλό Σ/Κ και πολλά φιλιά

Σταλαγματιά είπε...

Κατ,
πες μου το μυστικό,
πως θα μπορέσω να τα χωνέψω κι εγώ που δεν αντέχω ούτε την μυρωδιά τους;

Καλώς ήρθες και σε ευχαριστώ

Σταλαγματιά είπε...

Γλυκιά μου faraona,
σ'ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Σε φιλώ γλυκά, να έχεις ένα όμορφο βράδυ!!

Σπύρος είπε...

Yπεροχο ξύπνημα:)!!! καλημερα ....να σου πω την αληθεια δεν μπορω με τιποτα τους γιγαντες....ε τα πρασινα λιγακι..:)

SDRyche είπε...

"Ότι αξίζει πονάει δεν λένε;"
Έτσι λένε. Αλλά δε γίνεται. Όλο και κάτι θα αξίζουν κι αυτά που δεν πονάνε.
Αν το καταφέρεις να μου πεις κι εμένα το μυστικό. Και βλέπουμε από κει και πέρα..

eva είπε...

Σε πολλές σου απαντήσεις με βρίσκεις σύμφωνη, κι εγώ το ίδιο παθαίνω με τη βροχή, κι εγώ κολλημένη με τα αρώματα, κι εγώ εκνευρίζομαι όταν επαναλαμβάνομαι. Για την Τζοκόντα, θα πω μόνο ότι κι εγώ την έχω δει από κοντά, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με απογοήτευσε. Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα. Αυτό το ασαφές, το ομιχλώδες, το σφουμάτο του, το ονειρικό τοπίο, η σύνθεση των χεριών, το αινιγματικό της έκφρασης... γιατί δεν σου άρεσε; Ο ίδιος ο Ντα Βίντσι, το κουβαλούσε μαζί του ως το τέλος της ζωής του, όπου κι αν πήγαινε. Ήταν ο αγαπημένος του πίνακας.

Έπαιξες πολύ όμορφα :)

Καλό σ/κ :)

Σταλαγματιά είπε...

Καλημέρα καλέ μου lockheart,
Τελικά τις ιδιοτροπίες μας όλοι τις έχουμε έτσι;
Δεν πειράζει δεν είναι ανάγκη να τα τρώμε όλα
:))))))

Σταλαγματιά είπε...

Sdryche,
Σε αυτό ελπίζω, να αξίζουν εξίσου κι εκείνα
Που δεν σε κρατούν άγρυπνο τα βράδια.
Που δεν ορίζουν την ανάσα σου…..
Ακόμα το ψάχνω,
Θα είσαι ο πρώτος που θα το μάθει τον τρόπο όταν το καταφέρω.
Καλή σου μέρα καλέ μου!!

Σταλαγματιά είπε...

Γλυκιά μου evaggelia-p,
Θα σου πω την άποψη μου για την περιβόητη Μόνα Λίζα.
Αν εξαιρέσεις τα μάτια της που ο καλλιτέχνης κατάφερε να τα
Κάνει έτσι ώστε να νιώθεις πως σε κοιτά από όποια γωνιά κι αν την
Δεις, πέρα λοιπόν από αυτό δεν είχε τίποτε άλλο που να με εντυπωσιάσει.
Στο μουσείο του Λούβρου είδα αξιόλογα έργα, μοναδικές δημιουργίες που η
Τζοκόντα δεν άξιζε μπροστά τους.
Έργα του δικού μας Ελ Γρέκο και του David.
Έργα που ενώ η σχέση μου με την ζωγραφική δεν είναι καλή με «ανάγκασαν» να τα χαζεύω ώρες.
Φήμες έδωσαν αξία στο έργο αυτό του Da cinci,
Φημολογείται πως στο πορτρέτο αυτό ο ζωγράφος δημιούργησε τον εαυτό του ως γυναίκα. Η δεύτερη εκδοχή είναι πως ο ζωγράφος δημιούργησε ένα δικό μου αγαπημένο πρόσωπο κι όχι εκείνο που έπρεπε να φτιάξει. Γιαυτό και μετά την ολοκλήρωση του και αφού είχε εισπράξει τα χρήματα το έκλεψε και εξαφανίστηκε.
Φυσικά η τέχνη είναι υποκειμενική.

Σε ευχαριστώ

Μαργαρίτα είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση Αναστασία μου αισθάνθηκα να σε γνώρισα καλύτερα.. μα κατα έναν παράξενο τρόπο.. όλα μου φαίνεται να σου ταιριάζουν, σα να σε γνωρίζω ήδη:))

Τα φιλιά μου σε σένα και την
πανέμορφη Θεσσαλονίκη***

Ηλιας....Just me! είπε...

Τρομερες και οι αλήθειες σου και οι επιλογές σου! Με κέρδισες από την αρχή με τον Θαλασσινό (Δεν θέλω και πολύ όταν ακούω αυτό το κομμάτι ανατριχιάζς ολόκληρος!!!) Πάντως το προτιμώ σε live έκδοσή! Καλή σου εβδομάδα πλέον!

Σταλαγματιά είπε...

Γλυκιά μου Μαργαρίτα,
σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια,
χαίρομαι που με μαθαίνεις.
Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα

Σταλαγματιά είπε...

Καλέ μου Ηλία,
θα συμφωνήσω μαζί σου για τον Θαλασσινό,
είναι από τα λίγα πια κομμάτια που σε κάνουν να ανατριχιάσεις.
Σ'ευχαριστώ πολύ καλέ μου.
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ και μια υπέροχη εβδομάδα.

Ανώνυμος είπε...

μα είναι δυνατόν να απεχθάνεσαι τα φασολάκια!!!;;
keep going ;)

Σταλαγματιά είπε...

Καλώς τον Κυριάκο,
Ναι είναι αλήθεια έχουμε τσακωθεί από παιδιά
: )))))

lakis είπε...

Προσυπογράφω δίχως ενδοιασμό τη δεύτερη αλήθεια σου:)

Σταλαγματιά είπε...

Λάκη φουρουκλά,
Βλέπω αυτή η ομάδα έχει πολλά μέλη.
Θα κάνουμε γκρουπ
: ))))
Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αναστασία μου,

υπέροχο το ποίημα του Λειβαδίτη...
μένω στο στίχο: "και οι στάλες πάνω στα τζάμια διαγράφονταν δυσανάγνωστες".
Όσο για την Τζοκόντα,
μπορώ να καταλάβω την αίσθηση απομυθοποίησης...Δεν έχω δει τον πίνακα από κοντά, υποκλίνομαι στην τέχνη του Ντα Βίντσι, όμως συναισθηματικά και καθαρά συναισθηματικά ο συγκεκριμενος πίνακας με "αγριεύει".
Αν σου πω ότι το ίδιο αισθάνθηκα όταν είδα τον Παρθενώνα θα γελάσεις; Στα παιδικά μου μάτια είχε πάρει υπέεεεερογκες διαστάσεις!

Το ρητό που σιγοψιθυρίζεις είναι πράγματι σοφό. Μακάρι να μπορούσαμε πάντα... Μακάρι!

ΟΙ αλήθειες σου, καλή μου φίλη, ξετυλιχτηκαν τόσο απαλά και όμορφα, όπως όμορφη είναι και η ψυχή σου.
Προσωπικά λατρεύω τη βροχή, μου αρέσει ο ήχος της, η μυρωδιά της βρεγμένης γης, η μυρωδιά ευγνωμοσύνης που αναδίδουν τα βρεγμένα φύλλα.
Στη 2 σου αλήθεια με βρίσκεις σύμφωνη στο πως αισθάνεσαι, απλώς έμαθα με τον καιρό να τιθασσευω την αντίδρασή μου. Να το θεωρείς ένδειξη και να φεύγεις σιγά σιγά, να μη συγχρωτίζεσαι με τέτοιους ανθρώπους. Φαντάσου και το χειρότερο, να σου μιλάει ο άλλος παραλληλα και την ώρα που εσύ μιλάς η σιωπή να μην ειναι προσοχής αλλά συγκέντρωσης στα επόμενα που θέλει να σου πει... Το έχω ζήσει πάμπολλες φορές. Το πήρα απόφαση τελικά. Υπάρχουν άνθρωποι που μόνο μιλάνε και δεν μπορούν ν' ακούσουν...
Την αγαπημένη σου ταινία δεν την έχω δει, θα τη δω λοιπον σύντομα και θα την έχω πια συνδυασμένη με σένα!

Να είσαι καλά κορίτσι με τα μακριά μαλλιά!
Τα φιλιά μου!

L' Aesthete Soleil είπε...

Από τα πιο ελκυστικά παιχνίδια της μπλογκόσφαιρας. Μάλλον θα ακολουθήσω. Φιλιά.

? είπε...

το 2 το χω κι εγώ. πως βαριέμαι να επαναλαμβάνω..!!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Ο Λειβαδίτης είναι ένας γλυκύτατος ποιητής, ο ποιητής της ψυχής των περισσότερων από μας και είμαι μαζί σου σ' αυτή την επιλογή. Η Τζοκόντα ήταν μια ατυχής επιλογή, αφού πρόκειται για ένα κούφιο μύθο που καλλιεργήθηκε από κάποιους δήθεν. Χάθηκαν οι Έλληνες ζωγράφοι, Τσαρούχης, Εγγονόπουλος, Τσόκλης, Σταθόπουλος, Τσολάκης, κ.λ.π.; Για τις αλήθειες σου δεν πρέπει ούτε να συμφωνήσω ούτε να διαφωνήσω. Πρέπει να τις αποδεχθώ ως το προσωπικό σου άρωμα, ως το άρωμα του είναι σου, που με κάνει, όπως και τον κάθε επισκέπτη αυτού του χώρου , να σε γνωρίσω καλύτερα.

"ζαχαρούλα.." είπε...

καλημέρααααααααα!!!!!!!!!

Σταλαγματιά είπε...

Κόκκινη ομπρέλα
Θέλω να σου πω πως είσαι πολύ τυχερή,
Τα έχεις τόσο τέλεια ταχτοποιημένα μέσα σου που
Σου δημιουργεί μια ισορροπία .
Έχεις δίκιο, υπάρχουν άνθρωποι που τους ενδιαφέρει μόνο
Πως θα «προβάλουν» τον εαυτό τους και δεν σ΄ακούνε ποτέ .

Η ταινία είναι υπέροχη notebook είναι ο τίτλος του.
Σου το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για το ερέθισμα που
Μου έδωσες, να σκέφτομαι και να αντιδρώ διαφορετικά

Σταλαγματιά είπε...

L’ aesthete soleil,
Πέρασα και είδα την συμμετοχή σου.
Αξιόλογες επιλογές μα περισσότερο μου άρεσε
Το ρητό.
Τελικά υπάρχουν τόσα που αν τα ακολουθούσαμε
Η ζωή μας θα ήταν πιο εύκολη.

Σταλαγματιά είπε...

Καλέ μου Νίκο,
Το γκρουπ αυτό μεγαλώνει,
Πρέπει να κάνουμε πορεία διαμαρτυρίας.
Σ΄ευχαριστώ που με θυμάσαι καλέ μου.
Φιλιά

Σταλαγματιά είπε...

Καλημέρα Φαίδωνα,
Ναι ο Λειβαδίτης μιλά κατευθείαν στις καρδιές
Και αυτό είναι μαγικό.
Την Τζοκόντα γιαυτόν ακριβώς τον λόγο την επέλεξα.
Για να πω πως η φήμη της είναι μεγαλύτερη από ότι πραγματικά
Αξίζει.
Σ΄ευχαριστώ πολύ,
Να έχεις μια όμορφη μέρα

Σταλαγματιά είπε...

Ζαχαρούλα μου
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ !!!!!!!!!

roadartist είπε...

Το ημερολόγιο με εχει μελαγχολησει πολυ............ αχ ασε!!!!! Τα φιλια μου εχεις :))))

Σταλαγματιά είπε...

Roadartist,
Το πιστεύεις πως την ταινία την βλέπω μέχρι το σημείο
Που ο Noah τελικά και η Allie είναι μαζί αφού έχουν περάσει
Από πυρός και σιδήρου.
Ύστερα το σταματάω, δεν αντέχω να δω το τέλος,
αν και «φεύγουν» μαζί
Με μελαγχολεί.
Αυτό το τέλος εγώ θα το άλλαζα

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Αναστασουλιάρικό μου πλασματάκι,

αλήθειες αληθινές βρίσκω. Θα μείνω στο 7 σου! Φασολάκια;; Απαπά...!!!
Μια γλυκιά καλησπέρα!

..αγγελόσκονη.. είπε...

θέλω φασολάκια!!!τέλος!!

Ιάκωβος είπε...

αμαν πόσα παιχνιδια στη σειρά!
φιλιά από Ελσίνκι!
ιάκωβος

Leviathan είπε...

kalispera!!!to latreuo to notebook...kai exei kai exairetiko soundtrack!!!filia!

Leviathan είπε...

kalispera!!!to latreuo to notebook...kai exei kai exairetiko soundtrack!!!filia!

Σταλαγματιά είπε...

Γλυκιά μου κοπέλα,
χαίρομαι που σε συναντώ ξανά,
μου είχες λείψει!!
Να έχεις μια όμορφη βραδιά

Σταλαγματιά είπε...

Αγγελόσκονη,
όλα τα φασολάκια δικά σου μήπως και γλιτώσω εγώ :)))
πολλα φιλιά καλή μου

Σταλαγματιά είπε...

leviathan,
και το soundtrack αλλά και όλη η ταινία είναι εκπληκτική.
Της έκανα καλή διαφήμιση έτσι;
Τα καλύτερα λόγια έχω πει :)))
καλό σου βράδυ και να περνάς καλά

Σταλαγματιά είπε...

Μικρέ μου Ιάκωβε,
τα πιο γλυκά φιλιά στο Ελσίνκι,
για να το ζεστάνουμε λίγο

hopkins είπε...

Πρόσφατα είδα το Ημερολόγιο και μου άρεσε πάρα πολύ! :)

Σταλαγματιά είπε...

hopkins,
αγαπημένη ταινία...την έχω δει τόσες φορές!!