Πέμπτη 14 Αυγούστου 2008


Ξύπνησα το πρωί με ένα τεράστιο βάρος στο στήθος,

σαν κάτι να εμπόδιζε την αναπνοή μου.

Οι σκέψεις ένα κουβάρι στο μυαλό μου.

Που η αρχή και πιο το τέλος.

Πως να βάλω σε τάξη όλο αυτό το χαμό.

Άνοιξα το παράθυρο με την ελπίδα πως ο πρωινός ήλιος

που απλώθηκε βιαστικά στο δωμάτιο θα με βοηθούσε να βρω τις απαντήσεις

εκείνες που όλο το βράδυ βασάνιζαν το μυαλό μου.

Γιατί πρέπει να είμαστε αληθινοί όταν κάθε μέρα πρέπει να προσπαθούμε να το αποδείξουμε ;


Δεν με πειράζει που δεν με πίστεψες

με πειράζει που εγώ προσπάθησα να σε πείσω


Το ψέμα πρέπει να το εφεύρεις ενώ η αλήθεια υπάρχει και είναι δειλός εκείνος που της αλλάζει όνομα Γιατί δεν μπορεί να δει πίσω από την σκιά του.

Τελικά είναι τόσο δύσκολο να αποδεχθείς πως υπάρχουν και εκείνοι που βαδίζουν χωρίς να κάνουν άλματα.



Κάποτε διάβασα κάτι που χαράχτηκε στην μνήμη μου με ανεξίτηλα γράμματα:


-Δεν σε θέλω για το τι μπορείς,

για το τι μου προσφέρεις,

Γιαυτό που είσαι σε θέλω.

Επειδή είσαι ΕΣΥ σ αγαπαω.

Και στην κόλαση πάω γιαυτό που είσαι.

Δεν θέλω να ζω Για να περνώ καλά

Γιατί υπάρχεις εσύ θέλω να ζω.


Τι γλυκό να σ αγαπουν και να σου το λένε έλεγε η Χαρούλα και είναι το μόνο που Τελικά έχει σημασία...να σου το λένε.

εκείνοι που αμφισβητούν την κάθε στιγμή,

εκείνοι που λένε φενάκη την κάθε σου λέξη προσπαθούν να κρύψουν την δική τους απάτη στα δικά σου λόγια.


Ευτυχισμένος είναι εκείνος που μπορεί να σφίγγει τον σύντροφο της ζωής του στο στήθος του και μαζί να χαίρονται ότι δεν ξέρουν ούτε υποπτεύονται οι άλλοι.

Αυτό που διασχίζει τη νύχτα τον λαβύρινθο της καρδιάς μας.


Δεν με πειράζει που μου είπες ψέματα,

με πειράζει που είπες εμένα ψεύτρα...



Σας αφήνω για λίγο....για πολύ λίγο...θα μου λείψετε πολύ!!!!!




life is a mystery

48 κίτρινα φύλλα:

eva είπε...

Η αλήθεια πολλές φορές μπορεί να τρομάξει. Όταν τη λέμε, όταν την αισθανόμαστε, όταν αφηνόμαστε στη δύναμή της, τη θεωρούμε τόσο φυσική που δεν σκεφτόμαστε ότι αυτή η αλήθεια που εμάς μας απελευθερώνει τον άλλον μπορεί και να τον τρομάξει. Να τον φοβίσει. Να φοβηθεί από το μέγεθος και την έντασή της.
Το να την εκφράσουμε είναι ένα ρίσκο. Δεν ξέρουμε αν ο άλλος έχει την αντοχή να την αντέξει ή και τη διάθεση να την αποδεχτεί. Τον βγάζουμε από τα νερά του, τον αποσυντονίζουμε, γίνεται νευρικός και τότε είναι που αρχίζουν τα ψέματα και οι υπεκφυγές. Το ότι εμείς είμαστε έτοιμοι για ένα τόσο δυνατό συναίσθημα δεν κάνει αυτόματα και τον άλλον έτοιμο, όσο κι αν λαχταρούμε το αντίθετο.
Θέλει αντοχές η αγάπη, δεν είναι για τους λιγόψυχους, γι' αυτό και η αληθινή αγάπη είναι δυσεύρετη.

Να περάσεις καλά, καλό σου βράδυ.

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Θα μας λείψεις κι εσύ...!

kryos είπε...

"Γιατί πρέπει να είμαστε αληθινοί όταν κάθε μέρα πρέπει να προσπαθούμε να το αποδείξουμε ;"

"Δεν με πειράζει που δεν με πίστεψες
με πειράζει που εγώ προσπάθησα να σε πείσω"



Γιατί αλήθεια να προσπαθούμε να αποδείξουμε το ότι είμαστε αληθινοί αφού εμείς οι ίδιοι το ξέρουμε ?
Και γιατί Αναστασία μου να μας πειράζει που προσπαθήσαμε όταν τελικά το κάνουμε?

Παλεύουμε γιατί φοβόμαστε μην μείνουμε μόνοι ... και γιατί έχουμε εναποθέσει την διάθεση μας...τις αξίες μας..το είναι μας ολόκληρο , στα πόδια του άγνωστου συντρόφου.
Επικίνδυνα παιχνίδια με μεγάλο ρίσκο...δεν ξέρουμε το παρελθόν του...ούτε τα προσωπικά του φίλτρα που θα χρησιμοποιήσει όταν έρθει η στιγμή της κρίσης .... δεν ξέρουμε τους αόρατους εχθρούς που πολεμάει και θα προβάλλει επάνω μας.
Άσε που κάθε προσπάθεια , κάθε αδυναμία που δείχνουμε , τείνει να τον κάνει τύραννο ... θρέφει τον εγωισμό του .

Κι όταν καταλάβουμε το μάταιο του πράγματος θα είναι πλέον αργά ... ήδη έχουν δημιουργηθεί οι συνάψεις στον εγκέφαλο μας που δεν μας αφήνουν να ξεχάσουμε ... που μας πονάνε.

Πρέπει όμως να προχωράμε γλυκιά μου ... μέχρι να βρούμε τον κατάλληλο που θα ταιριάξουμε...κι αν όχι αυτό μέχρι να πιστέψουμε σε μας και τις αξίες μας ... κι ας μείνουμε μόνοι ένα διάστημα ..γιατί όλοι νομίζουν ότι αυτό είναι κακό ?

Συγνώμη για την φλυαρία :) παρασύρθηκα ...εύχομαι να είσαι καλά και να χαμογελάς ... πολύ .

Να έχεις μια όμορφη μέρα !!!

Sideras είπε...

Περί αλήθειας ακόμα μια φορά....
http://sideras.blogspot.com/2008/06/blog-post_8961.html
Να ξαπλώνω ,να ακουμπώ το κεφάλι μου στο στήθος σου, να διαβάσεις όλες μου τις σκέψεις ,ακόμα και τις πιο κρυφές. Ποτέ δεν θα έλεγα ότι η αλήθεια είναι το καλύτερο μου. Χάιδεψε τα μαλλιά μου ,άσε τις επιθέσεις και τις άμυνες μου... φίλα με και εσύ ,όπως ξέρεις και πες μου λόγια της πλώρης .Πες μου το τραγούδι ,εκείνης της σκαλισμένης γοργόνας στην πλώρη, που πρωτοσυνάντησα. Και θα σου πω και εγώ ,αληθινά , αν σε αγάπησα ποτέ μου ,αν σε αγαπώ ακόμα. Βλέπεις για ένα καπετάνιο, σημασία έχει η καρδιά του , που κτυπά .Γι’ αυτό και δεν την κουβαλά ποτέ μαζί του.

Όπως και να έχει αισθησιακή μου, εσύ αποφασίζεις....,κάμε όπως αισθάνεσαι .Καλές σου διακοπές ,εις το επανιδείν.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Η αλήθεια είναι οτι δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι δείχνουν άλλο απο αυτό που είναι.. τι να γίνει κορίτσι μου..η ζωή σιγά σιγά σου διδάσκει να ξεχωρίζεις.Καλά να περάσεις!

iLiAs είπε...

..θα γυρίσεις πιο δυνατή Αναστασία, ναι?
..θα γυρίσεις πιο αισιόδοξη :)
Να προσέχεις :)

Σταλαγματιά είπε...

evaggelia-p,
θέλει αντοχές η αγάπη,
αντοχές και μια δυνατή καρδιά.
Και εγώ την δική μου καρδιά δεν την φοβάμαι....

καλό βράδυ και σ'ευχαριστώ!

Σταλαγματιά είπε...

Γλυκιά μου αμάθεια δεν μπορείς να
φανταστείς πόσο θα μου λείψετε εσείς.
Αυριο βράδυ φεύγω μα θα σας εχω όλους
μαζί μου!!

Σταλαγματιά είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Σταλαγματιά είπε...

Καλέ μου sidera για σένα οι στίχοι αυτοί,

Θέλω να μάθεις μα δεν θέλω να ξέρεις.
Θέλω να δεις μα να μην καταλάβεις.
Έχω τόσα ακόμα κρυμμένα!
μ'ακούς ;
- Θέλω να μ'ακούς.
Όταν υπάρχω κι όταν χάνομαι....

Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις!!

Σταλαγματιά είπε...

Αχτιδούλα μου γλυκιά,
κάθε μέρα η ζωή μου μαθαίνει τόσα πολλά!!!
Έχω πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου και χαίρομαι που έχω κ εσάς δίπλα μου.

Πολλά πολλά λαμπερά φιλιά!

Σταλαγματιά είπε...

ilia μου,
Θα γυρίσω πιο δυνατή να σαι σίγουρος.
Θα γυρίσω με ένα τεράστιο χαμόγελο και
μια γλυκιά αγκαλιά που θα σας έχει όλους μέσα γιατί ήδη μου λείπετε κ ας μην έφυγα ακόμα.

Σ'ευχαριστώ πολύ πολύ

Σταλαγματιά είπε...

Καλέ μου krye,
ένιωσα την κάθε σου λέξη σαν να την έγραφα εγώ.
Μ'άγγιξαν τα λόγια σου τόσο πολύ!!!!
Δεν με ξέρεις μα με "ξέρεις" τόσο καλά!!!!!
Θα σε περιμένω κάθε φορά με αγωνία να φλυαρείς έτσι στην ψυχή μου.

Καλό σου βράδυ!!

Artanis είπε...

Υπέροχο κείμενο, Αναστασία μου...
Να περάσεις καλά, όπου πας...
Φιλιά πολλά...

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Γεια σου Αναστασία (Γεια και στην παρέα)

Εγώ πάλι εμπνεύστηκα απo το κείμενο σου να προτείνω ένα βιβλίο για πάσα ενδιαφερόμενο.

ΜΙΛΝΤΡΕΝΤ ΝΙΟΥΜΑΝ * ΜΠΕΡΝΑΝΤ ΜΠΕΡΚΟΒΙΤΣ
ΤΡΙΛΟΓΙΑ εκδόσεις Θυμάρι :
' Πάρε στα χέρια σου τη ζωή σου - ανακαλύπτοντας το χαμένο παράδεισο του εαυτού μας - Πως να γίνεις ο καλύτερος φίλος του εαυτού σου.'

Έτσι για αυτούς που θέλουν να μην υποθέτουν,να μη νομίζουν,να μη θαρρούν αλλά να γνωρίζουν.

Kαλές διακοπές

Feli είπε...

ποσο αληθινα ειναι τα λογια που εγραψες...

Ονειροφερμένος είπε...

(από καιρό αναρωτιόμουν..
λόγια της πλώρης είναι τα λόγια που τα κινεί ο άνεμος..?
αυτά που κυλούν στο στέρνο σου σαν τον ιδρώτα μιας νυχτιάς..?
κείνα που τα καψαλίζει η αυγή.. που τα δροσίζει το πρωινό αγέρι..?)
κάθε καρδιοκίνητη προσπάθεια δεν μοιάζει χαμένη.. απογοητεύεται ίσως.. για λίγο μονάχα..
κρυψώνα οι λέξεις.. μόνο οι ψυχές που λάμπουν αλήθεια θα βρουν την έξοδο.. θ' αναγνωρίσουν τα χνάρια σου στο βρεμμένο χώμα και θ' ακολουθήσουν..
ο μινώταυρος στο λαβύρινθο σκυλάκι θα γίνει να σου γλείφει τα πόδια.. κι οι λέξεις σου οι πιο βαριές κλωστή θα μοιάζουν για να βρεις την έξοδο..
όπου και να πας.. κείνο το φως κράτα.. τ' αγνό.. αυτό π' αξίζει τελικά..

xaos είπε...

Να είσαι πάντα αληθινή.Με όποιο και να ναι το κόστος.Το ψέμα πάντα θα βρει τον τρόπο να φανερωθεί.Καλα να περάσης.

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Αναστασουλιάρικό μου, πλασματάκι,

η ευτυχία δε ανήκει σε κανένα. Ίσως για μια στιγμή όλοι να γινόμαστε αποδέκτες της για λίγο και μετά.... τίποτα!
Το ξέρεις... το ξέρω...
Έλα να παλέψουμε για το μετά, αυτές οι ρυτίδες της πάλης μας κάνουν πιο όμορφους!

Σε περιμένουμε... μην αργείς!

..αγγελόσκονη.. είπε...

πόσο μπορει κάποιος να κρύβεται;πόσο μπορεί να προσπαθεί να δείξει οτι είναι κάτι που δεν είναι;αν είσαι αληθινός και χρειάζεται να το αποδεικνύεις συνεχώς τότε σε λάθος κοινό απευθύνεσαι...και τότε πρέπει να προσέξεις!!να μην σε επηρεάσει το κοινό και σε κάνει να μασκαρευτείς κι εσύ σε κάτι που δεν είσαι...πολύ όμορφα όλα όσα έχεις γράψει...!!καλώς σε βρήκα!!

Ανώνυμος είπε...

Είναι αυτό που συζητούσα με ένα φίλο πρόσφατα."Ολες ψαχνουν καποιον.Βρίσκουν.Μετά θέλουν να τον αδυνατίσουν.Να αλλάξει κομωση.Ντύσιμο.Τροπο συμπεριφοράς.Χόμπυ...
Γιατί δεν βρίσκουν εξ αρχής καποιον άλλο?Μήπως το "ΕΓΩ"μερικές φορές το δικό μας πεφτει και μας πλακώνει?
"με πειράζει που εγώ προσπάθησα να σε πείσω"...
Εστω και το στατιστικό λαθος.1/1.000.000 να έχει άδικο το "ΕΓΩ"...Το σκευτόμαστε ποτέ?
Αυτή η οπτική μας κρατάει στο "ΕΓΩ"και δεν γίνεται ποτέ "ΕΜΕΙΣ",ακόμα και αν είμαστε με καποιον/καποια...

υ.γ :1.Το ψέμα είναι σα το λαδι.Παντα βγαινει στην επιφάνεια.
2.Ας μάθουμε να δίνουμε παντα την σημασία που αναλογεί σε όλα τα πράγματα...

BlaCk piTt είπε...

Μισώ και γω το ψέμα. Κάνει τα πράγματα περίπλοκα. Αχρείαστο.Όταν έχεις δίπλα σου άτομα αληθινά που σε αγαπούν, η αλήθεια δε θα τους πληγώσει. Και αν το κάνει, το μαζί απαλύνει το πόνο.

nikiplos είπε...

καλησπέρα και ελπίζω να περνάς καλά...

Η ανάρτησή σου μου θύμισε το ποίημα της Πολυδούρη,

"Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες".

φιλιά!

Σταλαγματιά είπε...

Γλυκιά μου artanis
Σ΄ευχαριστώ πολύ, πέρασα υπέροχα,
Σύντομα θα βάλω φωτογραφίες

Σταλαγματιά είπε...

Κωνσταντίνε μου ευχαριστώ
Για τα προτεινόμενα βιβλία
Επέστρεψα με γεμάτες μπαταρίες
Σε φιλώ γλυκά

Σταλαγματιά είπε...

Feli μου,
Πολλές φορές στα λόγια κάποιων βρίσκουμε
Δικά μας κομμάτια.
Μέσα από το βλέμμα κάποιου κοιτάζουμε την
Δική μας ζωή!!

Σταλαγματιά είπε...

Καλέ μου ονειροφερμένε,
Τα λόγια της πλώρης είναι και εκείνα
Που κινεί ο άνεμος,
Αλλά είναι επίσης λόγια που έχουν
Αλμύρα, εκείνη της θάλασσας….

Όπου κ αν ήμουν είχα το φως εκείνο
Το αγνό που μου έδειξες…

Σταλαγματιά είπε...

Γλυκιά μου χελώνα,
Είμαι πάντα αυτό που νιώθω,
Και κάποιες φορές πληρώνω
Το τίμημα,
Γιατί στην ζωή όλα έχουν το τίμημα τους.

Σταλαγματιά είπε...

Καναρινένια μου κοπέλα,
Η ευτυχία δεν χαρίζεται σε κανέναν,
Πρέπει να αγωνιστείς να την αποκτήσεις.
Κάποιοι είναι οι τυχεροί που την γεύονται
Εξολοκλήρου και κάποιοι πρέπει να την ρουφούν
Σιγά σιγά.
Ίσως κι έτσι να έχει περισσότερη αξία,
Η πορεία θα δείξει.

Θα είμαι εκεί καλή μου να παλέψω μαζί σας
Για την απόκτηση της, να με προσμένετε

Σταλαγματιά είπε...

Chrisa μου σ΄ευχαριστώ πολύ,
Επέστεψα με μια γλυκιά μελαγχολία
Γιατί όλα τα ωραία κρατάνε λίγο.

Αχ! Η αλήθεια κάποιες φορές κάποιοι
Ίσως δεν είναι έτοιμοι να την αποδεχθούν.
Δεν πειράζει όμως όλα κάποτε τελειώνουν
Και στην επιφάνεια παραμένει μόνο ο αφρός.

Σταλαγματιά είπε...

Αγγελόσκονη,
Αυτήν την διαπίστωση έκανα κ εγώ
«αν είσαι αληθινός και χρειάζεται να το αποδεικνύεις συνεχώς τότε σε λάθος κοινό απευθύνεσαι...και τότε πρέπει να προσέξεις»

Κουράστηκα στην προσπάθεια της επιβεβαίωσης κάθε μέρα.
Είμαι αυτή που νιώθω, τίποτε περισσότερο και τίποτε λίγοτερο!

Σταλαγματιά είπε...

Φίλε ανώνυμε,
Μάλλον έπεσες στην γνωστή παγίδα
Να κρίνεις εξ΄ιδίων τα αλλότρια.
Δεν θα μιλήσω ως εκπρόσωπος των γυναικών,
Η κάθε μία έχει δική της προσωπικότητα,
Δικά της μέτρα και σταθμά.
Επομένως δεν μπορώ να ξέρω πως λειτουργεί
Και αντιδρά.
Θα εκφράσω την καθαρά προσωπική μου άποψη
Και θα σου πω πως το δικό μου ΕΓΩ δεν πλάκωσε
Κανέναν ούτε εμένα την ίδια.
Επισήμανες τα παρακάτω λόγια μου
"με πειράζει που εγώ προσπάθησα να σε πείσω"...
Θα σου εξηγήσω λοιπόν πως δεν έχει καμία απολύτως
Σχέση με τον εγωισμό όπως ανάφερες,
Για να σε βοηθήσω να καταλάβεις εννοούσα πως αν
Κάποιος αμφισβητεί διαρκώς αυτό που είσαι τότε δεν υπάρχει λόγος να μένεις δίπλα του .
Θα συμφωνήσω με τα δύο υστερόγραφα σου.

Σ΄ ευχαριστώ για το σχόλιο σου έστω και ανώνυμο

Σταλαγματιά είπε...

Black pitt,
Το ψέμα απλά χρυσώνει το χάπι,
Στην ουσία δεν αλλάζει τίποτε.
Εύχομαι στην ζωή σου να γνωρίσεις όσο γίνεται
Μικρότερα και ανώδυνα. Όσο αυτό μπορεί να γίνει εφικτό.

Καλώς σε βρήκα

Σταλαγματιά είπε...

Καλέ μου nikiplo,
To ποίημα αυτό είναι
Από τα αγαπημένα μου.

«Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε
γι' αυτό έμειν' ωραίο το πέρασμά μου.»

Γλυκά φιλιά

Theogr ο κηπουρός είπε...

Πέρασα για μια καλησπέρα αλλά λείπεις. Καλή επιστροφή.

Σταλαγματιά είπε...

Καλησπέρα theogr,
Επέστρεψα ξανά στα λημέρια μου.
Καλώς σε βρήκα !!

Roadartist είπε...

"Ευτυχισμένος είναι εκείνος που μπορεί να σφίγγει τον σύντροφο της ζωής του στο στήθος του και μαζί να χαίρονται ότι δεν ξέρουν ούτε υποπτεύονται οι άλλοι."

σοφή κουβέντα..
Βλεπω επεστρεψες κ παλι..
Καλως ηρθες :)

Σταλαγματιά είπε...

Roadartist,
Καλώς σε βρήκα και πάλι!!
Με νέα διάθεση πια.
Πολλά φιλιά

iLiAs είπε...

Εισαι ευπρόσδεκτη στα Χανιά όποτε θέλεις :)

Καλο απόγευμα Αναστασία :)

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Ποιος αντέχει ν' ακούσει την αλήθεια ολόκληρη Αναστασία; Και ποιος είναι αυτός που νομίζει ότι την κατέχει; Για σένα εκείνο που καταλαβαίνω είναι πως είσαι ένα σπουδαίο κορίτσι που του αξίζει να πάρει από τη ζωή τις πιο απρόσμενες και αληθινές χαρές για να αποκτήσει η ζωή του το μέγιστο δυνατό νόημα!

Σταλαγματιά είπε...

Ilia μου σ΄ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.
Μακάρι να μπορούσα να έρθω,
Τρία χρόνια έχω να πάω και νομίζω πως σε λίγο
Θα αρχίσω να παρουσιάζω συμπτώματα στέρησης.
:)))))
Καλή σου μέρα !

Σταλαγματιά είπε...

Φαίδων έχεις δίκιο,
Την αλήθεια ολόκληρη κανείς δεν έχει
Την δύναμη να την ακούσει.
Σ΄ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια,
Το μόνο που ζητώ είναι αληθινά αισθήματα,
Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.
Νομίζω πως μ΄αυτά θα ήμουν απόλυτα ευτυχισμένη.

Να έχεις ένα όμορφο Αυγουστιάτικο πρωινό.

faraona είπε...

Αναστασια ευχομαι να ληψεις για καλο κοριτσακι μου...
και να θυμασαι παντα :
τα πραγματα ειναι απλα στη ζωη,αλλα το απλο ειναι δυσκολο γιατι εμεις το κανουμε να φαινεται ετσι.

Θα σε σκεφτομαι..να μου εισαι καλα.

Σταλαγματιά είπε...

Καλή μου faraona,
Πήγα διακοπές Ιταλία,
Μια υπέροχη εβδομάδα και
Τώρα προσπαθώ να προσαρμοστώ ξανά
Στις συνθήκες δουλειάς.
Σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ για την σκέψη σου!!!!

eva είπε...

Καλώς όρισες! Ελπίζω να γέμισες τις αποσκευές σου με πολύτιμες αναμνήσεις και αξέχαστες στιγμές.

Υ.γ: Καλά, όλοι στην Ιταλία πήγατε φέτος; Και δεν συναντήθηκε κανείς με κανέναν; :))

Φιλιά και καλή επάνοδο!!!

Σταλαγματιά είπε...

Evaggelia μου,
Πέρασα υπέροχα, είχε κούραση και περπάτημα
αλλά μπροστά σε όσα είδαμε άξιζαν τον κόπο.
Είδες όμως σύμπτωση;
Αν γνωριζόμασταν ίσως και να είχαμε κάπου συναντηθεί.
Είναι όντως αλήθεια πως πιο συχνά άκουγα Ελληνικά στην Ιταλία
Παρά Ιταλικά.

Πολλά φιλιά και καλό χειμώνα να έχουμε.

Aνεμος είπε...

ΚΑΙ εμάς θα μας λείψεις να μ αγαπάς όσο μπορείς να μ αγαπάς (παυλάρας)

Unknown είπε...

υπέροχο.τιμη μου που σε γνωρίζω..συνέχισε την δημιουργία..έτσι ξεκίνησε ο κόσμος.
από ανθρώπους σαν εσένα,που ήξεραν να αγαπούν,να αισθάνονται..