Όλα έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν,
Μια ευθεία γραμμή που πάνω της ζωγράφισα τα όνειρα μου.
Πορεία χαραγμένη σαν μαύρη σκιά.
Τα βήματα μου πάνω σε σκακιέρα,
Υποτακτικοί ενός ονείρου που βούλιαξε στην λήθη.
Στάλες βροχής ξεθωριάζουν άγγιγμα ξένο.
Δαχτυλικά αποτυπώματα πάνω σε λείες επιφάνειες.
Δεν έμεινε τίποτε.
Ο άνεμος τα πήρε μακριά μου,
Ξέχασα να γυρίσω πίσω, χάθηκα.
Η γραμμή έγινε κύκλος κι εγώ γυρίζω ξανά και ξανά,
Σαν μαριονέτα που τα νήματα της κρατάνε χέρια ξένα.
Από την αρχή στο τέλος και από το τέλος στην αρχή.
Η βροχή συνεχίζει την ρυθμική πορεία της και εγώ περπατώ αγγίζοντας τις στάλες,
Σαν εξιλέωση, σαν απόπειρα φυγής……….
4 κίτρινα φύλλα:
Πολύ όμορφο....Η εξιλέωση, η πραγματική εξιλέωση, έχει δύναμη και διάρκεια και δεν χαρίζεται απλόχερα σε όλους. Θέλει πόνο και κόπο για να την βρείς και να την βιώσεις σε όλο της το μεγαλείο. Αλλά οταν την βιώσεις τότε νιώθεις πραγματικά ένας νέος ανθρωπος, αναννεωμένος και έτοιμος να ζήσεις και να αισθανθείς.
Για που το βαλες καρδια μου με ανοιχτα πανια,
για ποια πελαγα ουρανια, αστρα μαγικα,
για που το βαλες καρδια μου με ανοιχτα πανια,
για ποια μακρινη πατριδα, ερμη ξενιτια,
θαλασσα, ουρανος μ' αστερια, πουθενα στερια,
για που το βαλες καρδια μου μ' ανοιχτα πανια,
ποια αγαπη, ποιο λιμανι, ποια παρηγορια,
θα 'χεις αγγαλια τον ηλιο, χαδη τον νοτια,
για που το βαλες καρδια μου με ανοιχτα πανια
Με την μελωδικη φωνη του υπεροχου Ορφεα Περιδη
Βλεπω ομορφες εικαστικες παρεμβασεις στο μπλογκ σου!! Μπραβο!!! Το ρολοι ειναι πολυ ομορφο καθως και το τραγουδι που παζει!!! Συνεχισε ετσι!! Φιλακια πολλα!!!
Σ΄ευχαριστώ πολύ φίλε quantum chemist
Δημοσίευση σχολίου