Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Είναι Σαββατόβραδο ....

Είναι σαββατόβραδο,
πουθενά δεν πάω

θέλω τόσο να σου πω,
πόσο σ' αγαπάω

Μόνη ελπίδα μου μείνε η ζεστή φωνή σου
μα ψυχρά μου απαντά,
ο τηλεφωνητής σου

Πάλι χτυπάνε καμπάνες για μας
καμπάνες λύπης και όχι χαράς
κι απόψε λείπεις κι αλλού αγαπάς
άκου χτυπάνε καμπάνες για μας

Που να αφήσω απάντηση και τι να σου λέω
γράφει η κασέτα σου
σαν παιδί που κλαίω

Μα σε ποια άλλη αγκαλιά να γυρίζεις φως μου
και που ν’ αφήσω μήνυμα,
μήνυμα προσκύνημα

στους θεούς του κόσμου

Πάλι χτυπάνε καμπάνες για μας
καμπάνες λύπης και όχι χαράς
κι απόψε λείπεις
κι αλλού αγαπάς

άκου χτυπάνε καμπάνες για μας




39 κίτρινα φύλλα:

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

βραδυ σαββατου κι εσυ εισαι καπου...
αραγε που να βρισκεσαι;γιατι να λες;
περναει ο χρονος βαρυς και μονος...
κι ολες τις σκεψεις μου για σενα δεν τις θες...

αδεια η πολη που πηγαν ολοι
κι ολοι εισαι εσυ που εφυγες χωρις να φταις...

βραδυ σαββατου κι η μοναξια του...
να με γυριζει σαν σκυλι στις γειτονιες...
βραδυ σαββατου κι η ερημια του να με τυλιγει απο παντου χωρις να θες...

ναι ειναι σαββατοβραδο και καπως παραξενα τις νυχτες του σαββατου οτι μας λειπει γινεται λιγο πιο πολυ...

νεραιδενια φιλακια κουκλα μου!

Μαρια Νικολαου είπε...

τι μου θυμησες...

καλησπέρα Αναστασία

Aνεμος είπε...

ΟΣΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΧΩΡΕΣΑΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ.. ΟΣΑ ΚΡΥΨΑΜΕ ΣΕ ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ.. ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΔΩ ΝΑ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΜΕΡΑΣ!αυτό θα στο κλέψω nastazia ....τα ΦΙΛΙΆ ΜΟΥ ....

faraona είπε...

Δυσκολα τα Σαββατοβραδα ...το ξερω .
Φιλι κι αγκαλια σου στελνω

jacki είπε...

Χρόνια πίσω. Που το ξέθαψες αυτό το τραγούδι; Αυτά είναι καλή μου Αναστασία. Κι εγώ εδώ.. συντροφιά σας...
Καλό ξημέρωμα να έχουμε.

Σταλαγματιά είπε...

@ Ναιαδα μου,
επέλεξες ένα επίσης πολυαγαπημένο κομμάτι από την μεγάλη μου αγάπη τον Παπακωνσταντίνου.
Σ'ευχαριστώ πολύ,
τα σαββατόβραδα είναι πιο μοναχικά από τα υπόλοιπα βράδια.
Σε φιλώ γλυκά

@ Μαρία μου,
το τραγούδι αυτό από τα πιο αγαπημένα
και πιο πολύ η φωνή του μοναδικού Ν. Νομικου.
Το λατρεύω αυτό το τραγούδι.
Αλλα μην ακούτε που λέει " Είναι σαββατόβραδο,
πουθενά δεν πάω"
εγώ βγήκα και μόλις επέστρεψα.
:)))
Καλό ξημέρωμα γλυκιά μου.

@ Άνεμε,
μπορείς να πάρεις ότι θέλεις.
Μ'αρέσει που κάθε σου σχόλιο έχει και ένα κομμάτι από όσα έχω γράψει.
Μ'αρέσει που τα διαβάζεις.
Καλό ξημέρωμα φίλε μου.

Σταλαγματιά είπε...

@ faraona μου,
αυτά τα σαββατόβραδα γιατί νιώθουμε πιο μόνοι;
Αφού και τα υπόλοιπα βράδια το ίδιο μοναχικά είναι.
Δεν θα το καταλάβω ποτέ αυτό.
Καλό ξημέρωμα και πολλά φιλιά.

@ Γλυκιά μου Jacki
έχω πολλά να σου ξεθάψω,
η αγάπη μου η μεγάλη είναι όλα αυτά τα κομμάτια κι ας μην τα πρόλαβα όλα, τα έμαθα όμως.
Σ ευχαριστω για την παρέα σου, την χρειάζομαι τόσο ιδιαίτερα βράδια Σαββάτου.
Πολλά φιλιά και καλό ξημέρωμα.

Eleni Dafnidi είπε...

Καλημέρα Αναστασία.
Πρώτη φορά εδώ και πέφτω σε μία ανάρτηση που με γυρνάει χρόνια πίσω... κι όμως μοιάζει σαν να μην πέρασε ούτε ένα "Σαββατόβραδο" από τότε...
Τα φιλιά μου και να έχεις μία όμορφη Κυριακή.

eirini είπε...

Ωραίο τραγούδι Αναστασία μου αν και κατά την γνώμη μου στο χέρι μας είναι να χτυπήσουν χαρούμενα οι καμπάνες... και για ένα πλάσμα σαν και σένα μόνο χαρμόσυνα θα έπρεπε να χτυπούν!
Μια γλυκιά καλημέρα από μένα!

Artanis είπε...

Καλημέρα Αναστασία...Πού το θυμήθηκες αυτό το τραγουδάκι, έχω να το ακούσω χρόνια...
Καλή Κυριακή να έχεις, σε φιλώ...

Ιάκωβος είπε...

κι αναρωτιόμουν για ποιον χτυπάει η καμπάνα, χτες βράδυ...!
που θα το βρει ο ξενιτεμενος το τραγουδι στο ιντερνετ;;;;
φιλιάαααααα

DRN 06 είπε...

Καλημέρα Αναστασία!

Ελπίζω το πρωινό της Κυριακής να είναι καλύτερο από το σαββατόβραδο...

Πράγματι που το θυμήθηκες αυτό το τραγούδι; Έχω να το ακούσω πολλά χρόνια.

Σταλαγματιά είπε...

@ Eleni,
σε καλωσορίζω στη χώρα μου,
το τραγούδι είναι παλιό μα πάντα αγαπημένο.
Πολλά Σαββατόβραδα έρχεται στον νου μου και το χθεσινό επέλεξα να σας το αφιερώσω.
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή

@ Ειρήνη μου,
είναι στο χέρι μας να χτυπήσουν χαρούμενα;
Στην διάθεση μας ναι είναι καθαρά στο χέρι μας, στα γεγονότα όμως;
Θα χτυπήσουν όμως που θα πάει.
Σε φιλώ και να έχεις ένα όμορφο μεσημέρι

@ Artanis μου,
τα ξεθάβω συχνά όλα αυτά τα τραγούδια,
για αυτά τα τραγούδια θα ήθελα να είχα γεννηθεί σε εκείνη την εποχή, γιατί τώρα η μουσική είναι λίαν επιεικώς απαράδεκτη.
Καλό μεσημέρι γλυκιά μου.

Σταλαγματιά είπε...

@ Μικρέ μου Ιάκωβε,
σε χάσαμε, που γυρνάς και μας έχεις ξεχάσει;
Μικρέ ξενιτεμένε μην ανησυχείς καθόλου όσο έχεις εμάς, το τραγούδι μπορώ να σου το στείλω αν θέλεις και όποιο άλλο θέλεις.
Να περνάς καλά ότι κι αν κάνεις.

@ Dreamon,
ναι το φως της Κυριακής είναι χαρούμενο,
εδώ θα σας θυμίζω συνεχώς τέτοια τραγούδια γιατί τα αγαπώ πολύ.
Είχα μέρες να σε δω,
μην χάνεσαι.

Ιάκωβος είπε...

Αναστασία μου, απάντησα και στο δικό μου, πως θα το στείλεις;;; το θέλω.
να περνάς καλά κι εσύ!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

O θλιμμένος ουρανός ευθύνεται για την κακή μας διάθεση, ναι;...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Κι απόψε "Κυριακόβραδο" να το πω; Σήκω βάλε τα καλά σου και πάμε για ποτάκι! Είσαι; Σοβαρολογώ!

Σταλαγματιά είπε...

@ Μικρό ξενιτεμένο μου όποτε θελήσεις κάποιο άλλο τραγούδι απλά ζήτα το!

@ φύρδην μίγδην,
αχ αυτός ο ουρανός τα κάνει όλα!!!
Τέλειο το τραγούδι του Μαζωνάκη.
Δεν είναι τυχαίο όμως που τα περισσότερα τραγούδια αναφέρονται στο Σαββατόβραδο ε;
Φιλιά πολλά πολλά.

@ Καναρινάκι μου,
είμαι έτοιμη, πάμε;
Τι έχεις κατά νου;
Γλυκά Κυριακάτικα φιλιά

Χριστίνα Γεωργαλλή είπε...

Πολύ όμορφο Αναστασία μου!

Καλό βράδυ!

Aristodimos είπε...

Στην μοναξιά του Σαββατόβραδου
τις μέρες του αυριο προσκάλεσα
κι απ το ξέχυλο ποτήρι
του ποτού μου
μια γουλιά ερωτα τους πρόσφερα να πιούν...

Καλησπέρα Αναστασία μου

Αρης

Ανώνυμος είπε...

Βαρέθηκα τα ίδια λόγια να μου λένε
πως είμαι πάντα το καλύτερο παιδί
και όταν μένω μόνος μου αναρωτιέμαι
αν είναι εύκολο ν' αλλάξεις μια ψυχή

Δεν θέλω τίποτα ν' αλλάξω
δεν θέλω κάτι να σκεφτώ
θέλω τα μάτια της να τα ξεχάσω
προτού στ' αλήθεια τρελαθώ

θέλω τα μάτια της να τα ξεχάσω
προτού στ' αλήθεια τρελαθώ

Βαρέθηκα ίδια χαστούκια να μου δίνουν
εμένα που έμαθα να δίνω μια ζωή
και όταν μένω μόνος μου στοιχηματίζω
αν είναι εύκολο ν' αλλάξεις μια ψυχή

Δεν θέλω τίποτα ν' αλλάξω
δεν θέλω κάτι να σκεφτώ
θέλω τα μάτια της να τα ξεχάσω
προτού στ' αλήθεια τρελαθώ
θέλω τα μάτια της να τα ξεχάσω
προτού στ' αλήθεια τρελαθώ

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

'Οπως ΠΑΝΤΑ, δυνατά...

Την καλημέρα μου.

vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com

Σταλαγματιά είπε...

@ Χριστίνα μου σ'ευχαριστώ πολύ
καλό σου βράδυ

@ Άρη,
πάντα ποιητικός και γλυκός,
το πιο όμορφο μεθύσι,
η γουλιά απ' το ποτό σου!!!
καλό ξημέρωμα Άρη

Σταλαγματιά είπε...

Ανώνυμε,

Δεν είσαι η μεγάλη αγάπη, αλλά
εγώ από τον κόσμο δεν θέλω πολλά
μου φτάνει που είσαι μια στάλα νερό
με πνίξαν οι χείμαροι τόσον καιρό.

Μικρή μου αγάπη, δροσοσταλιά μου
δεν θέλω τίποτα απ' τον κόσμο το μεγάλο
θέλω η καρδιά σου να 'ναι καρδιά μου
και τίποτ' άλλο.

Δεν είσαι η μεγάλη αγάπη, αλλά
εμένα με μάθαν τα πάθη πολλά
μου φτάνει που είσαι λιμάνι μικρό
πελάγη και θύελλες δεν τα μπορώ.

Μικρή μου αγάπη, δροσοσταλιά μου
δεν θέλω τίποτα απ' τον κόσμο το μεγάλο
θέλω η καρδιά σου να 'ναι καρδιά μου
και τίποτ' άλλο.

Σταλαγματιά είπε...

Καλό ξημέρωμα Κώστα
σ'ευχαριστώ για το πέρασμα σου

Aνεμος είπε...

«Τα νεαρά ζευγάρια σαν αστέρια/ σ΄ ομορφαίνουν μαύρη πολιτεία/ Για μια στιγμή κρατιούνται από τα χέρια/ σκοτώνονται στην άλλη τη γωνία/ Παιδιά, και τον αντέξατε τον δύσκολο καιρό/ Δεν έχει ο έρωτας αρχή κι ο κόσμος τελειωμό/ Στο δρόμο περπατούνε αγκαλιασμένοι / κρυφομιλούνε σε κάποιο καφενείο/ κι όλοι οι νεκροί είναι πάλι αναστημένοι/ σαν γονατίζουν στο Πολυτεχνείο»

Σπύρος Μπένος είπε...

Σαν κάτσεις να πιεις,
μην καλέσεις τη μοίρα,
μην γίνεις φίλος της,
γιατί αργότερα δεν θα μπορέσεις να την προκαλέσεις.
Τα Σαββατοκύριακα πολλά στις καθημερινές ημέρες όμως η λύση.

Roadartist είπε...

Πρώτη φορά ακούω αυτό το τραγούδι..
Μου θύμισες το "βράδυ σαββάτου" του Παπακωνσταντίνου.. Σε φιλω!

Μαργαρίτα είπε...

Αναστασία μου

Καλησπέρα...
τα Σαββατόβραδα έχουν μία
γλυκόπικρη γεύση... και μία
αίσθηση βαθιάς απώλειας!!
Σε καταλαβαίνω...

Με την ευκαιρία θα ήθελα
να σου πω πόσο μου άρεσε το βιντεάκι που έχεις κάτω δεξιά με τα λόγια της πλώρης!!!! Απιστευτο!!!

:) φιλί γλυκό σε σένα***

Artanis είπε...

Έχεις δίκιο στο σχόλιο...
Τότε άκουγα κι εγω μουσική, τώρα σπανίως τα του συρμού...Δεν τα αντέχω...
Καλό βράδυ...

Unknown είπε...

Πολύ ωραίοι στίχοι και πολύ καλό blog.
Να είσαι καλά Αναστασία, θα σε έχω στα υπόψιν μου για ανάγνωση.
Αν θέλεις πέρνα και μια βόλτα και απο την πλατεία...

Φιλιά απο την Βροχερή Ζάκυνθο

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο το κείμενο!!
και το βίντεο έχει ωραίες εικόνες ;)

Σταλαγματιά είπε...

@ Φίλε άνεμε με εκπλήσεις πάντα,
κρατώ αυτούς του στίχους
'κι όλοι οι νεκροί είναι πάλι αναστημένοι/ σαν γονατίζουν στο Πολυτεχνείο"

Καλό ξημέρωμα

@ Σπύρο,
τα σαββατόβραδα πολλά μα μέσα στην μελαγχολία κρύβεται πάντα μια ελπίδα...
καλό ξημέρωμα

@ roadartist,
ο Νομικός είναι ένας από τους αγαπημένους μου ερμηνευτές,
η φωνή του βρίσκει πάντα στόχο την καρδιά μου.
Σε φιλώ

Σταλαγματιά είπε...

@ Μαργαρίτα μου,
γλυκόπικρη γεύση, ναι αυτή την αίσθηση μου αφήνουν πάντα κι αυτήν την βαθιά απώλεια που βαραίνει τις στιγμές.

Το βιντεάκι που είδες είναι δημιούργημα κάποιου φίλου - μπλόγκερ.
Έβαλε όλη την τέχνη του και έντυσε τους στίχους μου με τον πιο όμορφο τρόπο.
Και τον ευχαριστώ πολύ γιαυτο
Σε φιλώ γλυκά.

@ Artanis μου,
αν μπορούσα να επιλέξω θα επέλεγα να γεννηθώ τότε που τα τραγούδια μιλούσαν στην καρδιά,
τότε που τα αισθήματα ήταν αγνά και αληθινά και οι άνθρωποι ζούσαν μέσα από τους στίχους και τις φωνές εκείνες κομμάτια της ζωής τους.
Αλλά δυστυχώς δεν έχω αυτήν την δυνατότητα.
Πολλά πολλά φιλιά και ένα γλυκό ξημέρωμα

Σταλαγματιά είπε...

@ καλώς ήρθες παιδί της πλατείας
θα ήταν τιμή μου να γυρνάς στα λημέρια μου.
Πέρασα από την πλατεία σου και βρήκα τα λόγια σου σαν δικές μου σκέψεις.
Καλό ξημέρωμα

@ χαχα φίλτατε Κυριάκο,
είπες την λάθος λέξη,σου άρεσε το βίντεο και τα λόγια;
Τώρα την έβαψες,από αύριο θα σου το βάζω κάθε μέρα να το ακούς.
Ναι ναι είναι απειλή αυτή.
Και είναι ώρα για ύπνο γιατί δεν κοιμάσαι;

Ανώνυμος είπε...

ΝΟΣΤΑΛΓΩ με τετοια τραγουδια...γυριζω καπου πισω στο παρελθον...να σαι καλα

Cassiel είπε...

Αναστασια μου, δεν μπορεις να φανταστεις ποσσα Σαββατοβραδα εχω περασει ετσι...αλλα περνανε κοριτσι μου, μετα μπαινουν αλλες ηλιαχτιδες στην ζωη μας, κυκλος ειναι...Θα ξαναγινεις ευτυχισμενη, το χαμογελο θα ξαναγυρισει στο προσωπο σου, αλλα με πιο πολλες γνωσεις, οτι δεν μας σκοτωνει μας κανει δυνατοτερες.

island είπε...

δεν αφήνεις κανένα μπινελίκι στον τηλεφωνητή για να νιώσεις καλύτερα;

Καλησπέρα

Σταλαγματιά είπε...

@ Παπαρούνα μου,
Σε ταξιδεύουν αυτά τα τραγούδια
Και η φωνή του Νομικού σε κάνει να
Θέλεις να το ακούς ξανά και ξανά.
Καλό μεσημέρι να έχεις

@ Γλυκιά μου Cassiel,
Όλοι ξέρουμε από μοναχικά σαββατόβραδα
Γιαυτό και νιώθουμε ακριβώς τον παλμό.
Όλα περνάνε αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει να προσέχουμε πιο πολύ.
Σ΄ευχαριστώ που περνάς.
Σε φιλώ .

@ Island,
Μ΄εκανες πραγματικά να γελάσω.
Το σχόλιο σου μ΄αρεσε πολύ.
Είναι μια πολύ καλή λύση
Αλλά μην μου βάζεις τέτοιες ιδέες
:))))
Να περνάς!!!